Μια μελέτη του 2020 που διεξήχθη στην Ολλανδία σε περισσότερες από 5.100 τρανς γυναίκες και 3.100 τρανς άνδρες έδειξε ότι ο μέσος αριθμός των αυτοκτονιών ήταν 3 έως 4 φορές υψηλότερος στον τρανς πληθυσμό από ό,τι στον γενικό πληθυσμό από το 2013 έως το 2017.
Μια έκθεση του 2022 υπέδειξε ότι το 82% των τρανσέξουαλ ατόμων σκέφτονταν να αυτοκτονήσουν και το 40% είχε κάνει απόπειρα.
Οι ειδικοί λένε ότι η υποστήριξη είναι απαραίτητη για τον περιορισμό αυτών των αριθμών, αλλά είναι δύσκολο να βρεθεί.
Η σημασία της υποστήριξης
Γίνεται μια ουσιαστική συζήτηση σχετικά με την παροχή υποστήριξης στους τρανς νέους.
Στην έκθεση του 2022, το 86% των τρανς νέων δήλωσαν ότι είχαν τάσεις αυτοκτονίας και σε ποσοστό 56% δήλωσαν ότι είχαν κάνει απόπειρα αυτοκτονίας – ποσοστό υψηλότερο από το μέσο όρο των τρανς ατόμων όλων των ηλικιών.
Μια ξεχωριστή μελέτη από το 2020 πρότεινε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την πρώτη τους εμπειρία δυσφορίας φύλου μέχρι την ηλικία των επτά ετών, αλλά τα τρανς άτομα συνήθως δεν αρχίζουν να πραγματοποιούν την κοινωνική τους μετάβαση ή να λαμβάνουν ορμονοθεραπεία μέχρι να φτάσουν στη δεκαετία των 20 ετών.
Η αυτοκτονία δεν είναι ο μόνος κίνδυνος.
Τα τρανς άτομα έχουν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κάποια κατάσταση ψυχικής υγείας σε σχέση με τα μη τρανς ή φυλοαμετάβατα άτομα, σύμφωνα με μια μελέτη του 2019 που αφορούσε τα αρχεία υγείας περίπου 60 εκατομμυρίων ατόμων και στις 50 πολιτείες των ΗΠΑ.
Οι ειδικοί λένε ότι τα δεδομένα αυτά αναδεικνύουν τη σημασία της παροχής εργαλείων και υποστήριξης στα τρανσέξουαλ άτομα.
“Τα συστήματα υποστήριξης είναι το παν, είτε πρόκειται για την οικογένεια, τους φίλους ή έναν θεραπευτή”, λέει η Lindsey Schafer, κοινωνική λειτουργός με έδρα τη Νέα Υόρκη, που ειδικεύεται στην ταυτότητα φύλου και τη σεξουαλικότητα.
“Το να έχεις ένα χώρο για να είσαι ανοιχτός όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αυτοπροσδιορίζεσαι, σου δίνει το περιθώριο να είσαι ο εαυτός σου.
Αν δεν έχετε χώρο για να το εκφράσετε αυτό, καταπιέζετε τον εαυτό σας”.
Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε για να υποστηρίξετε έναν τρανσέξουαλ ή ακαθορίστου φύλου (nonbinary) φίλο σας
Μπορεί να είστε πρόθυμοι να γίνετε σύμμαχος ενός φίλου ή μπορεί να έχετε αιφνιδιαστεί και να μην είστε σίγουροι για το τι πρέπει να κάνετε στη συνέχεια.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές από ειδικούς για το τι να πείτε και να κάνετε – και τι να αποφύγετε σε μία τέτοια περίπτωση.
Πρέπει: Φροντίστε η συζήτηση για το coming out (ανοιχτή δήλωση της σεξουαλικότητας ενός ατόμου) να κινείται σε θετικό επίπεδο
Πολλά τρανς άτομα υποστηρίζουν ότι δεν επέλεξαν να έχουν δυσφορία φύλου – γεννήθηκαν έτσι.
Αλλά το να το πούν στους φίλους του ήταν αγχωτικό και δεν θέλουν να βιώσουν και άλλοι τον ίδιο πόνο που ένιωσαν όταν κάποιοι φίλοι ακύρωσαν την ταυτότητά τους.
Αν κάποιος σας αποκαλύψει ότι είναι τρανς ή nonbinary (ακαθορίστου φύλου), θα πρέπει να χαμογελάσετε και να πείτε από τα βάθη της καρδιάς σας: “Σε ευχαριστώ που το μοιράζεσαι μαζί μου”. Συγχαρητήρια”.
Πρόκειται για μια σπουδαία απάντηση, επειδή το άτομο που κάθεται μπροστά σας δεν θα νιώσει ότι κρίνεται, ότι ντροπιάζεται ή ότι απορρίπτεται.
Δεν πρέπει: Μην το αντιμετωπίσετε από τη δική σας σκοπιά
Το να ονομάσετε έναν φίλο με ένα νέο όνομα ή να αναφέρεστε σε αυτόν χρησιμοποιώντας διαφορετικές αντωνυμίες είναι μια αλλαγή. Ενδέχεται ο φίλος αυτός να αρχίσει να πειραματίζεται με διαφορετικά ρούχα και χτενίσματα.
Αν και αυτό είναι μια αλλαγή για εσάς, μην επικεντρωθείτε στον εαυτό σας.
Ο Tony Ferraiolo έζησε ως λεσβία για χρόνια. Αλλά ποτέ δεν ένιωθε καλά στο σώμα του.
“Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, η ζωή μου ήταν γεμάτη κατάθλιψη, άγχος, μια απόπειρα αυτοκτονίας, αυτοκτονικό ιδεασμό και αυτοτραυματισμούς”, λέει ο Ferriolo. “Ήταν ένα πολύ σκοτεινό ταξίδι”.
“Ως φίλος, αν σου ζητήσω να με φωνάζεις Τόνι και να χρησιμοποιείς αρσενικές αντωνυμίες, αυτό δεν αφορά εσένα”, λέει η Ferraiolo.
“Πολλοί άνθρωποι θα πουν: ‘Αυτό είναι δύσκολο για μένα … Τον φωνάζω Kerri εδώ και χρόνια. Μεταβείτε από την ανάγκη στην επιθυμία.
Πείτε: “Θέλω να στηρίξω τον φίλο μου”, και τότε η μετάβαση θα είναι εύκολη”.
Το ταξίδι του καθενός είναι διαφορετικό και κάθε κοινότητα είναι διαφορετική. Ακόμα κι αν μπορεί να έχετε το ίδιο είδος συναισθημάτων ή προβλημάτων, πρέπει πάντα, ως ακροατής που δεν ανήκει σε μια κοινότητα, να αποφεύγετε να λέτε: “Ξέρω απόλυτα για τι πράγμα μιλάς”.
Το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για το κοντινό σας πρόσωπο είναι να ακούσετε πραγματικά και να ρωτήσετε πώς αισθάνεται και να επικυρώσετε τα συναισθήματά του.
Αν λέει ότι αυτό που ζει είναι επώδυνο, επικυρώστε τον πόνο του. Ποτέ μην κρίνετε ή συγκρίνετε.
Πρέπει: Ακούστε πριν μιλήσετε
Όταν ένας φίλος σας αποκαλύπτει την ταυτότητα φύλου του, μπορεί να έχετε αμέσως ερωτήσεις. Περιμένετε πριν τις κάνετε.
Αν συνεχίζετε να διακόπτετε για να κάνετε ερωτήσεις, δεν καταφέρνει να βγάλει αυτό που θέλει να σας πει.
Πολλοί άνθρωποι συχνά γράφουν ένα σενάριο πριν το coming out (ανοιχτή δήλωση της σεξουαλικής τους ταυτότητας) και το απομνημονεύουν ή τηλεφωνούν σε κάποιον και μιλούν μαζί του γι’ αυτό.
Είναι σημαντικό να τους ανοίξετε τον δρόμο και να τους δώσετε τον χώρο.
Πρέπει: Χρησιμοποιήστε αντωνυμίες
Εάν ένα άτομο βρίσκεται σε μετάβαση, ενδέχεται να επιθυμεί να αποκαλείται με διαφορετικές αντωνυμίες.
Ο Ferraiolo λέει ότι η χρήση τους είναι ένας από τους ευκολότερους τρόπους επικύρωσης και υποστήριξης της ταυτότητας ενός ατόμου.
“Ακόμη και για τους ενήλικες, μερικές φορές το μόνο πράγμα πάνω στο οποίο τα τρανς ή nonbinary (ακαθορίστου φύλου) άτομα έχουν τον έλεγχο είναι οι αντωνυμίες”, λέει. “Δεν έχουν τον έλεγχο για το αν μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια χειρουργική επέμβαση. Δεν έχουν τον έλεγχο για το αν οι οικογένειές τους τους απορρίπτουν”.
Η προσθήκη αντωνυμιών στα βιογραφικά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και στις υπογραφές των email είναι ένας άλλος απλός τρόπος για να δείξετε την υποστήριξή σας.
Πρέπει: Αντιμετωπίστε το φίλο σας ως αυθύπαρκτη προσωπικότητα
Μια έκθεση της PEW του 2021 ανέφερε ότι 4 στους 10 ενήλικες γνωρίζουν ένα τρανσέξουαλ άτομο ή κάποιον που χρησιμοποιεί ουδέτερες αντωνυμίες φύλου, ποσοστό αυξημένο κατά 5% από το 2017.
Μπορεί ήδη να γνωρίζετε ένα τρανς ή nonbinary άτομο τη στιγμή που ένας άλλος φίλος σας αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Αλλά είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το ταξίδι κάθε ατόμου είναι διαφορετικό.
Κάποιοι μπορεί να το γνωρίζουν εδώ και χρόνια, ενώ άλλοι πρόσφατα συνειδητοποίησαν το γεγονός.
Κάποιοι μπορεί να νιώθουν άνετα όταν απαντούν σε ερωτήσεις ή να ασχολούνται με θέματα που άλλοι θα προτιμούσαν να αποφύγουν.
Αποφύγετε να κάνετε υποθέσεις με βάση τις εμπειρίες ή τις προτιμήσεις κάποιου άλλου.
Δεν έχει σημασία πόσους τρανσέξουαλ ανθρώπους έχετε γνωρίσει. Κάθε ιστορία είναι μοναδική.
Πρέπει: Να ξέρετε πότε να παρεμβείτε και πότε να κάνετε πίσω.
Αν κάποιος κάνει ένα προσβλητικό σχόλιο για τον φίλο σας μπροστά του, μπορεί να εκνευριστείτε. Μπορεί επίσης να θεωρήσετε σημαντικό να υπερασπιστείτε το φίλο σας.
Ο Ferraiolo προτείνει να επικοινωνήσετε πρώτα με το φίλο σας για να δείτε πώς θα ήθελε να κινηθεί. Συχνά ο ίδιος προτιμά οι φίλοι του να αγνοούν το πρόσωπο που τον προσέβαλε.
Πριν βγείτε έξω, ο Ferraiolo προτείνει να ρωτήσετε: “Αν συμβεί κάτι, θέλεις να παρέμβω;”.
Δεν πρέπει: Μη πιέζετε προκειμένου να λάβετε απαντήσεις
Δεν είναι κάθε τρανσέξουαλ ή nonbinary άτομο ένα ανοιχτό βιβλίο. Μπορεί να θέλει ορισμένες λεπτομέρειες να παραμείνουν ιδιωτικές. Σεβαστείτε αυτά τα όρια.
Αν πιέσετε κάποιον, μπορεί να τον κάνετε να νιώσει άβολα, να νιώσει αποκλεισμένος ή να εκνευριστεί.
Δεν πρέπει: Μη ρωτάτε για τα γεννητικά όργανα
Ένα μεγάλο θέμα το οποίο τα τρανς άτομα λένε ότι είναι πάντα ταμπού είναι τα γεννητικά όργανα ενός ατόμου και αν θα υποβληθεί σε ορμονοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση επιβεβαίωσης φύλου.
Αυτό δεν σας αφορά. Πρόκειται για κάτι εξαιρετικά ιδιωτικό και προσωπικό.
Ένα άτομο μπορεί να μην έχει την οικονομική δυνατότητα να κάνει χειρουργική επέμβαση ή θεραπεία και η ερώτηση μπορεί να είναι ενοχλητική.
Άλλοι μπορεί απλώς να μην θέλουν, αλλά δεν οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις. Τα γεννητικά όργανα αντιστοιχούν στο φύλο με το οποίο γεννήθηκε κάποιος, το οποίο είναι διαφορετικό από το φύλο στο οποίο ανήκει.
Το φύλο με το οποίο γεννιόμαστε βασίζεται στη βιολογία και το φύλο στο οποίο ανήκουμε είναι στην πραγματικότητα μια κοινωνική κατασκευή.
Οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν το φύλο με το οποίο αισθάνονται πιο άνετα.
Γεννιόμαστε με ένα φύλο, αλλά αυτό δεν σας κάνει άνδρα ή γυναίκα.
Πρέπει: Να έχετε επίγνωση των προκαταλήψεών σας
Ίσως ο φίλος σας να σας εξομολογήθηκε την ταυτότητά του και εσείς να παρεμβήκατε ή να είπατε κάτι που τον έκανε να νιώσει απαξιωμένος.
Ο Ferraiolo λέει ότι οι λέξεις δεν είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να πληγώσει. Ακόμα και η γλώσσα του σώματος ή το κλείσιμο των ματιών μπορεί να μην είναι υποστηρικτικά για ένα άτομο που συζητά το ταξίδι του φύλου του.
Αν ο φίλος σας σας αποκαλύπτεται και δεν μπορείτε να είστε χαρούμενος ή υποστηρικτικός, πείτε: “Σε ευχαριστώ που το μοιράζεσε μαζί μου”
Πρέπει: Κάντε τη δική σας έρευνα
Ακόμη και αν αντιδράσατε καλά στην είδηση της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου, μπορεί να εξακολουθείτε να έχετε απορίες. Να θυμάστε ότι ένα τρανς ή nonbinary άτομο μπορεί να μην θέλει να τις απαντήσει.
Μην περιμένετε από τα τρανς ή nonbinary άτομα να σας εκπαιδεύσουν. Πρόκειται για πολύ βαρύ φορτίο.
Οι εμπειρίες τους είναι αποκλειστικές για την κοινότητά τους και δεν υπάρχει ακόμη μεγάλη κατανόηση σχετικά με αυτό.
Όταν μοιράζονται κάτι με έναν φίλο που έχει κάνει τη δική του έρευνα, το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει τα ίδια τα άτομα και την εμπειρία τους.
Πρέπει: Τσεκάρετε το φίλο σας συχνά
Τα στατιστικά στοιχεία είναι ανησυχητικά – τα τρανς άτομα οδηγούνται στον θάνατο και επιχειρούν να αυτοκτονήσουν και αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας σε υψηλότερο ποσοστό από ό,τι ο μη τρανς πληθυσμός.
Ο Ferraiolo λέει ότι είναι σημαντικό να τσεκάρετε τους τρανς και nonbinary φίλους σας. Μπορεί να μην είναι καλά.
“Αν γνωρίζετε κάποιον που υποφέρει, ρωτήστε τον: “Πώς τα πας;””. προτείνει ο Ferraiolo. “Και αν καταρρεύσουν μπροστά σας κλαίγοντας, μην πείτε: “Όλα θα πάνε καλά. Σταμάτα να κλαις””.
Αντίθετα, δώστε τους το περιθώριο να μην είναι καλά.
“Εγώ τους λέω: ‘Λυπάμαι που υποφέρεις. Τι χρειάζεσαι; Είμαι εδώ για σένα”, λέει ο Ferraiolo. “Ένας υποστηρικτικός ενήλικας στη ζωή ενός ατόμου μπορεί να τερματίσει τις αυτοκτονικές σκέψεις του”.
Πρέπει: υπερασπιστείτε τον φίλο σας και τα άτομα που δεν συμβαδίζουν με το φύλο όταν δεν είναι κοντά σας.
Η υπεράσπιση ενός φίλου μπροστά του μπορεί να είναι μια ευπρόσδεκτη ενέργεια.
Αλλά τα άτομα που δεν προσαρμόζονται στο φύλο συμβουλεύουν τους μη τρανς συμμάχους τους να μην είναι συνένοχοι όταν δεν είναι παρόντες.
Ο Ferraiolo υποστηρίζει ότι όταν λέει κάτι στα μη τρανς άτομα, συχνά εκείνα νομίζουν ότι έχει απλώς μια ατζέντα για να “τους κάνει όλους τρανς”.
Αυτό που έχει να πεί έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο όταν προέρχεται από ένα άλλο μη τρανς άτομο – αν και το πώς το εκφράζει είναι εξίσου σημαντικό με το περιεχόμενο του λόγου του.
Πρέπει: Να θυμάστε ότι το φύλο είναι ένα φάσμα – και ένα ταξίδι
Ένα άτομο μπορεί να αποκαλυφθεί ως τρανς γυναίκα και να αρχίσει να φοράει φούστες και φορέματα, αλλά στη συνέχεια να αποφασίσει ότι αυτό δεν της ταιριάζει.
Οι αντωνυμίες μπορεί να αλλάζουν καθημερινά.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι είναι σημαντικό να το σέβεστε αυτό και να μην περιμένετε οι επιλογές ταυτότητας φύλου ενός ατόμου να είναι οριστικές ή τελικές.
Δεν πρέπει: Μην κάνετε την ταυτότητα φύλου ενός ατόμου το μόνο θέμα που συζητάτε.
Η μετάβαση και η εξερεύνηση του φύλου μπορεί να είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής και της ιστορίας ενός ατόμου, αλλά δεν είναι ολόκληρη η ταυτότητά του.
Οι τρανσέξουαλ άνθρωποι είναι άνθρωποι. Ένα τρανσέξουαλ άτομο έχει επίσης χόμπι, δουλειά και θέματα που δεν σχετίζονται με την ταυτότητά του.
Μπορεί να γίνει κουραστικό να μιλάμε πάντα για το ότι είναι τρανς.
