Ιγμορίτιδα, Παραρρινοκολπίτιδα, Ρινοκολπίτιδα

Η ιγμορίτιδα είναι μια φλεγμονή ή οίδημα του ιστού που επενδύει τα ιγμόρεια.

Τα ιγμόρεια είναι δύο ανά ζεύγη κοιλότητες (κόλποι) στο οστό του κρανίου. Συνδέονται μεταξύ τους με στενά κανάλια.

Τα ιγμόρεια (καθώς και οι υπόλοιποι παραρρίνιοι κόλποι) παράγουν λεπτόρρευστη βλέννα που αποστραγγίζεται από τα κανάλια της μύτης.

Αυτή η αποστράγγιση βοηθά να διατηρείται η μύτη καθαρή και απαλλαγμένη από βακτήρια.

Φυσιολογικά οι κόλποι αυτοί είναι γεμάτοι με αέρα, αλλά μπορεί να μπλοκαριστούν και να γεμίσουν με υγρό.

Όταν συμβαίνει αυτό, μπορούν να αναπτυχθούν βακτήρια και να προκαλέσουν λοίμωξη (βακτηριακή ιγμορίτιδα).

Η ιγμορίτιδα είναι στην ουσία μία παραρινοκολπίτιδα, δηλαδή μία φλεγμονή των παραρρίνιων κόλπων η οποία εντοπίζεται στα ιγμόρεια.

Ιγμορίτιδα
Ιγμορίτιδα

Ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι παραρρινίων κόλπων κοντά στη μύτη και τα μάτια;

Οι παραρρίνιοι κόλποι βρίσκονται στο κρανίο κοντά στη μύτη και τα μάτια σας. Παίρνουν το όνομά τους από το οστό στο οποίο εντοπίζονται.

  • Οι ηθμοειδείς κόλποι βρίσκονται ανάμεσα στα μάτια σας.
  • Τα ιγμόρεια (γναθιαία άντρα) βρίσκονται κάτω από τα μάτια σας.
  • Οι σφηνοειδείς κόλποι βρίσκονται πίσω από τα μάτια σας.
  • Οι μετωπιαίοι κόλποι βρίσκονται πάνω από τα μάτια σας.

Οι µεγαλύτεροι κόλποι είναι αυτοί που βρίσκονται στην άνω γνάθο. Ο καθένας τους ονομάζεται ιγμόρειο ή γναθιαίο άντρο και είναι ένας από τους κόλπους που µολύνεται συχνότερα.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ιγμορίτιδας (παραρρινοκολπίτιδας):

  • Οξεία βακτηριακή ιγμορίτιδα: Ο όρος αυτός αναφέρεται σε μια ξαφνική εμφάνιση συμπτωμάτων κρυολογήματος, όπως ρινική καταρροή, βουλωμένη μύτη και πόνος στο πρόσωπο, που δεν υποχωρούν μετά από 10 ημέρες, ή σε συμπτώματα που φαίνεται να βελτιώνονται αλλά στη συνέχεια επιστρέφουν και είναι χειρότερα από τα αρχικά συμπτώματα. Ανταποκρίνεται καλά στα αντιβιοτικά και τα αποσυμφορητικά.
  • Χρόνια ιγμορίτιδα: Ο όρος αυτός αναφέρεται σε μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από ρινική συμφόρηση, κστσρροή, πόνο/πίεση στο πρόσωπο και μειωμένη αίσθηση της όσφρησης για τουλάχιστον 12 εβδομάδες.
  • Υποξεία: Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται όταν τα συμπτώματα διαρκούν τέσσερις έως δώδεκα εβδομάδες.
  • Υποτροπιάζουσα οξεία (παραρρινοκολπίτιδα): Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται όταν τα συμπτώματα επανέρχονται τέσσερις ή περισσότερες φορές μέσα σε ένα έτος και διαρκούν λιγότερο από δύο εβδομάδες κάθε φορά.

Ποιοι παθαίνουν ιγμορίτιδα;

Μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε.

Ωστόσο, τα άτομα με ρινικές αλλεργίες, ρινικούς πολύποδες, άσθμα και ανώμαλες ρινικές δομές έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν ιγμορίτιδα.

Το κάπνισμα μπορεί επίσης να αυξήσει τη συχνότητα εμφάνισης της πάθησης.

Πώς μπορώ να καταλάβω αν έχω λοίμωξη των ιγμορείων, κρυολόγημα ή ρινική αλλεργία;

Ενδεχομένως να είναι δύσκολο να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ κρυολογήματος, αλλεργιών και ρινοκολπίτιδας.

Το κοινό κρυολόγημα συνήθως εκδηλώνεται, κορυφώνεται και υποχωρεί σταδιακά. Διαρκεί από λίγες ημέρες έως μια εβδομάδα.

Ένα κρυολόγημα μπορεί να μετεξελιχθεί σε λοίμωξη των ιγμορείων.

Η ρινική αλλεργία είναι φλεγμονή της μύτης που οφείλεται σε ερεθιστικά σωματίδια (σκόνη, γύρη και τρίχες).

Τα συμπτώματα μιας ρινικής αλλεργίας μπορεί να περιλαμβάνουν φτέρνισμα, φαγούρα στη μύτη και τα μάτια, συμφόρηση, ρινική καταρροή και οπισθορρινική καταρροή (βλέννα στο λαιμό).

Τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας και της αλλεργίας ενδέχεται να εκδηλώνονται ταυτόχρονα με ένα κοινό κρυολόγημα.

Τι προκαλεί ιγμορίτιδα;

Η ιγμορίτιδα μπορεί να προκληθεί από ιούς, βακτήρια ή μύκητες που διογκώνουν και μπλοκάρουν τα ιγμόρεια.

Μερικές από τις πιο εξειδικευμένες αιτίες είναι οι εξής:

  • Το κοινό κρυολόγημα.
  • Ρινικές και εποχιακές αλλεργίες, συμπεριλαμβανομένων των αλλεργιών στη μούχλα.
  • Πολύποδες (όγκοι).
  • Ένα στραβό διάφραγμα. Το διάφραγμα είναι η γραμμή του χόνδρου που χωρίζει τη μύτη σας. Ένα στραβό διάφραγμα σημαίνει ότι δεν είναι ίσιο, έτσι ώστε να βρίσκεται πιο κοντά στη ρινική δίοδο στη μία πλευρά της μύτης σας, προκαλώντας απόφραξη.
  • Ένα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω ασθένειας ή χρήσης φαρμάκων.

Για τα βρέφη και τα μικρά παιδιά, η παραμονή σε παιδικούς σταθμούς, η χρήση πιπίλας ή η χρήση του μπιμπερό ενώ είναι ξαπλωμένα θα μπορούσαν να αυξήσουν τις πιθανότητες να πάθουν ιγμορίτιδα.

Όσον αφορά τους ενήλικες, το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο ιγμορίτιδας. Εάν καπνίζετε, θα πρέπει να σταματήσετε το κάπνισμα.

Το κάπνισμα είναι επιβλαβές για εσάς και για τους ανθρώπους γύρω σας.

Είναι η ιγμορίτιδα μεταδοτική;

Δεν μπορείτε να μεταδώσετε τη βακτηριακή ιγμορίτιδα, αλλά μπορείτε να μεταδώσετε τους ιούς που οδηγούν σε ιγμορίτιδα.

Να θυμάστε να ακολουθείτε τις ορθές πρακτικές πλυσίματος των χεριών, να αποφεύγετε τους ανθρώπους αν είστε άρρωστοι και να φτερνίζεστε ή να βήχετε στον αγκώνα σας αν πρέπει να φτερνιστείτε ή να βήξετε.

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας;

Τα συνήθη σημεία και συμπτώματα της ιγμορίτιδας περιλαμβάνουν:

  • Οπισθορρινική καταρροή (βλέννα που στάζει στο λαιμό από την πίσω μεριά της ρινικής κοιλότητας)
  • Ρινικό έκκριμα (παχύρρευστο κίτρινο ή πράσινο έκκριμα από τη μύτη) ή βουλωμένη μύτη
  • Πίεση στο πρόσωπο (ιδιαίτερα γύρω από τη μύτη, τα μάτια και το μέτωπο)
  • Πονοκέφαλο και/ ή πόνο στα δόντια ή τα αυτιά σας
  • Κακοσμία του στόματος
  • Βήχα
  • Κόπωση
  • Πυρετό

Πώς διαγιγνώσκεται η ιγμορίτιδα;

Ο γιατρός σας θα σας κάνει πολλές ερωτήσεις προκειμένου να συντάξει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και να ενημερωθεί για τα συμπτώματά σας.

Θα κάνει επίσης μια φυσική εξέταση. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός θα ελέγξει τα αυτιά, τη μύτη και το λαιμό σας για τυχόν πρήξιμο, εκκρίσεις ή απόφραξη.

Ενδέχεται να χρησιμοποιήσει ενδοσκόπιο (ένα μικρό φωτιζόμενο οπτικό όργανο) για να εξετάσει το εσωτερικό της μύτης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παραπεμφθείτε σε ειδικό για το αυτί, τη μύτη και το λαιμό (ΩΡΛ). Εάν χρειάζεστε απεικονιστική εξέταση, ο πάροχός σας θα ζητήσει τη διενέργεια αξονικής τομογραφίας (CT).

Πώς αντιμετωπίζεται η ιγμορίτιδα;

Η ιγμορίτιδα αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους, καθένας από τους οποίους εξαρτάται από το πόσο σοβαρή είναι η περίπτωση της ιγμορίτιδας.

Μια απλή ιγμορίτιδα αντιμετωπίζεται με:

  • Αποσυμφορητικά.
  • Μη συνταγογραφούμενα φάρμακα για το κρυολόγημα και τις αλλεργίες.
  • Ρινική έκπλυση με φυσιολογικό ορό.
  • Κατανάλωση υγρών (αν η ιγμορίτιδα είναι ιογενής λοίμωξη τα υγρά θα βοηθήσουν).

Εάν τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας δεν βελτιωθούν μετά από 10 ημέρες, ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει:

  • Αντιβιοτικά (για επτά ημέρες στους ενήλικες και 10 ημέρες στα παιδιά).
  • Αποσυμφορητικά από το στόμα ή τοπικά.
  • Συνταγογραφούμενα ενδορινικά σπρέι στεροειδών. (Μην χρησιμοποιείτε μη συνταγογραφούμενα σπρέι ή σταγόνες για περισσότερο από τρεις έως πέντε ημέρες – μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσουν τη συμφόρηση).

Η μακροχρόνια (χρόνια) ιγμορίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί εστιάζοντας στην υποκείμενη πάθηση (συνήθως αλλεργίες). Αυτή αντιμετωπίζεται συνήθως με:

  • Ενδορινικά σπρέι στεροειδών.
  • Τοπικά αντιισταμινικά σπρέι ή χάπια από το στόμα.
  • Ανταγωνιστές λευκοτριενίων για τη μείωση του οιδήματος και των συμπτωμάτων της αλλεργίας.
  • Εκπλύσεις της μύτης με αλατούχα διαλύματα που μπορεί να περιέχουν και άλλα είδη φαρμάκων.

Όταν η ιγμορίτιδα δεν ελέγχεται με μία από τις παραπάνω θεραπείες, χρησιμοποιείται αξονική τομογραφία για να εξετάσετε καλύτερα τα ιγμόρεια.

Ανάλογα με τα αποτελέσματα, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση δομικών προβλημάτων στα ιγμόρεια σας. Αυτό είναι πιο πιθανό να συμβεί εάν έχετε πολύποδες ή/και μυκητιασική λοίμωξη.

Ποιες επιπλοκές σχετίζονται με τη λοίμωξη των ιγμορείων;

Αν και δεν συμβαίνει πολύ συχνά, οι μη θεραπευμένες ιγμορίτιδες μπορεί να γίνουν απειλητικές για τη ζωή, προκαλώντας μηνιγγίτιδα ή μολύνοντας τον εγκέφαλο, τα μάτια ή τα γειτονικά οστά.

Η μηνιγγίτιδα είναι μια λοίμωξη των μεμβρανών (μήνιγγες) που καλύπτουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.

Χρειάζομαι αντιβιοτικά για κάθε περίπτωση ιγμορίτιδας;

Πολλές ιγμορίτιδες προκαλούνται από ιούς, αυτούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα. Αυτού του είδους οι λοιμώξεις δεν θεραπεύονται με αντιβιοτικά.

Η λήψη αντιβιοτικού για μια ιογενή λοίμωξη σας θέτει χωρίς λόγο σε κίνδυνο για παρενέργειες που σχετίζονται με το αντιβιοτικό.

Επιπλέον, η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών μπορεί να οδηγήσει σε ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά, η οποία μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολη τη θεραπεία μελλοντικών λοιμώξεων.

Είναι οι συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες χρήσιμες για τη θεραπεία της ιγμορίτιδας;

Ενδεχομένως να διαπιστώσετε ότι το μασάζ προσώπου είναι χρήσιμο για τη μείωση των συμπτωμάτων της ιγμορίτιδας, όπως η πίεση και ο πόνος.

Μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε. Αυτές οι θεραπείες δεν έχουν συνήθως ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Υπάρχει σωστός τρόπος να φυσάτε τη μύτη σας;

Εάν έχετε βουλωμένη μύτη, το να προσπαθείτε να πιέζετε τον εαυτό σας να φυσήξει τη μύτη σας μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.

Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να φυσάτε τη μύτη σας από τη μία πλευρά κάθε φορά απαλά σε ένα χαρτομάντιλο.

Ίσως να θέλετε πρώτα να χρησιμοποιήσετε κάποιο είδος ρινικού διαλύματος για να χαλαρώσετε τυχόν υλικό στη μύτη σας πριν φυσήξετε.

Βεβαιωθείτε ότι πετάξατε το χαρτομάντιλο και στη συνέχεια καθαρίστε τα χέρια σας με νερό και σαπούνι ή ένα αντιμικροβιακό απολυμαντικό.

Πώς μπορώ να προλάβω την ιγμορίτιδα;

Ορισμένες από τις σπιτικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ιγμορίτιδας μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη της ιγμορίτιδας.

Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται η έκπλυση της μύτης σας με αλατόνερο και η χρήση φαρμάκων που μπορεί να σας προτείνει ο γιατρός σας, όπως φάρμακα κατά των αλλεργιών ή ρινικά σπρέι στεροειδών.

Θα πρέπει να αποφεύγετε τα πράγματα στα οποία είστε αλλεργικοί, όπως η σκόνη, η γύρη ή ο καπνός, και να προσπαθείτε να αποφεύγετε τα άρρωστα άτομα.

Πλένετε τα χέρια σας για να μειώσετε την πιθανότητα να κολλήσετε κρυολόγημα ή γρίπη.

Πότε πρέπει να επισκεφθώ τον γιατρό για μια λοίμωξη των ιγμορείων;

Είναι αρκετά εύκολο να φροντίσετε μόνοι σας τις περισσότερες παθήσεις των ιγμορείων.

Ωστόσο, εάν συνεχίζετε να έχετε συμπτώματα που σας ανησυχούν ή εάν οι λοιμώξεις σας συνεχίζουν να εμφανίζονται, ο γιατρός πρωτοβάθμιας περίθαλψης μπορεί να σας προτείνει να επισκεφθείτε έναν ειδικό.

Αυτό θα μπορούσε επίσης να συμβεί εάν η αξονική σας τομογραφία δείχνει κάτι που δεν μοιάζει φυσιολογικό.

Share to...