Οι καλοήθεις όγκοι μαλακών ιστών είναι συχνότεροι από τους καλοήθεις όγκους των οστών.
Μπορούν να εμφανιστούν σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο, τόσο εντός όσο και μεταξύ των μυών, των συνδέσμων, των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων.
Αυτοί οι όγκοι ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς την εμφάνιση και τη συμπεριφορά τους.
Ορισμένοι όγκοι μπορεί να είναι αρκετά επιθετικοί.
Η διείσδυση σε κοντινούς ιστούς αυξάνει την πιθανότητα ατελούς εκτομής κατά τη χειρουργική τους αφαίρεση και την πιθανότητα ο όγκος να επανέλθει.
Ο χειρουργός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει εξειδικευμένες τεχνικές και ακόμη και ακτινοθεραπεία για να μειώσει τον κίνδυνο επανεμφάνισης του όγκου.
Μεταξύ των πιο κοινών όγκων που μπορούν να ταξινομηθούν ως καλοήθεις όγκοι των μαλακών μορίων είναι το λίπωμα, το αγγειολίπωμα, το ίνωμα, το καλοήθες ινώδες ιστιοκύττωμα, το νευρίνωμα, το σβάννωμα, το αιμαγγείωμα, ο γιγαντοκυτταρικός όγκος ορμώμενος από τενόντιο έλυτρο και το μύξωμα.
Ορισμένες παθήσεις, όπως η οζώδης περιτονίτιδα, δεν είναι όγκοι, αλλά μπορεί να απαιτούν παρόμοια θεραπεία.
Ένας μικρός αριθμός αυτών των όγκων μπορεί να σχετίζεται με μια υποκείμενη κληρονομική πάθηση.
Η πλειονότητα των όγκων αυτής της κατηγορίας είναι καλοήθεις όγκοι του λίπους που ονομάζονται λιπώματα.
Τα λιπώματα συχνά εμφανίζονται ακριβώς κάτω από το δέρμα ως ένα μαλακό ανώδυνο εξόγκωμα που αναπτύσσεται αργά σε διάστημα μηνών έως ετών.
Αυτοί οι όγκοι συνιστούν πολύ μικρό κίνδυνο για τον ασθενή και μπορούν να αντιμετωπιστούν επαρκώς με μια “οριακή εκτομή“, η οποία συνήθως περιγράφεται ως “αποφλοίωση του όγκου“.
Αυτός ο τύπος θεραπείας έχει υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να αφαιρεθούν όλα αυτά τα ογκίδια.
Ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει ότι το λίπωμα χρειάζεται μόνο να παρακολουθείται.
Ορισμένα από αυτά τα λιπώματα βρίσκονται βαθιά κάτω από την περιτονία ή κοντά στη μυϊκή ομάδα.
Χρειάζεται προσοχή για να διακρίνετε αυτά τα βαθιά “λιπώματα” από διάφορους άλλους καρκίνους.
Σε περιπτώσεις όπου ο όγκος δεν είναι καλοήθες λίπωμα, η στρατηγική της “αποφλοίωσης του όγκου” μπορεί να διασπείρει έναν όγκο, ο οποίος διαφορετικά θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εύκολα με μια πιο προσεκτική χειρουργική επέμβαση.
Κακοήθεις όγκοι που ανακαλύπτονται απρόσμενα μπορούν συχνά να εξαπλωθούν με αυτόν τον τρόπο.
Επομένως, εάν το εξόγκωμα δεν το αισθάνεστε σαν λίπωμα, εάν παρατηρείται ότι μεγαλώνει ή προκαλεί πόνο, θα πρέπει να αξιολογηθεί προσεκτικά και με περίσκεψη.
Συχνά η χρήση μαγνητικής τομογραφίας μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό τόσο της θέσης όσο και των εσωτερικών χαρακτηριστικών του όγκου.
Μια μάζα μαλακών ιστών, η οποία δεν έχει την εμφάνιση λιπώματος στη μαγνητική τομογραφία, πρέπει να προσεγγίζεται με μεγαλύτερη προσοχή.
Συχνά, είναι σκόπιμη μια ελάχιστα επεμβατική βιοψία, πριν από τη λήψη αποφάσεων για τη διενέργεια μεγαλύτερης χειρουργικής επέμβασης.
Η συντριπτική πλειονότητα των καλοήθων όγκων των μαλακών ιστών μπορεί να αντιμετωπιστεί με μία μόνο καθαρή χειρουργική επέμβαση και ελάχιστο κίνδυνο για τα γύρω φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία, τα νεύρα, τους μυς ή τα οστά.
Αυτό παρέχει στον ασθενή τη μεγαλύτερη δυνατή λειτουργική αποκατάσταση και τη μικρότερη πιθανότητα τοπικής υποτροπής του όγκου.
Γενικά, ο ορθοπεδικός χειρουργός πρέπει να εξετάζει το ενδεχόμενο βιοψίας προτού προχωρήσει στην αφαίρεση ενός όγκου.
Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις ο ορθοπεδικός χειρουργός θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο εκτομής χωρίς βιοψία.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Οι καλοήθεις όγκοι των μαλακών ιστών μπορεί να προκαλούν ή να μην προκαλούν πόνο και ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς την εμφάνισή τους.
Εάν ο όγκος μεγαλώνει ή προκαλεί πόνο, θα πρέπει να αξιολογηθεί από γιατρό.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές μου επιλογές;
Ανάλογα με τον τύπο του όγκου που έχετε, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ή να μην συστήσει χειρουργική επέμβαση.
[ruby_related heading=”Μπορεία να σας ενδιαφέρει” total=5 layout=1]
Οι όγκοι αφαιρούνται χειρουργικά με στόχο την ελαχιστοποίηση του κινδύνου για τα γύρω φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία, τα νεύρα, τους μυς ή τα οστά.
Αν και η θεραπεία εξαρτάται από τον συγκεκριμένο τύπο του όγκου των μαλακών μορίων, γενικά οι βλάβες αυτές αντιμετωπίζονται με χειρουργική αφαίρεση για τη συμπτωματική ανακούφιση.
Πολλοί καλοήθεις όγκοι μαλακών μορίων έχουν χαμηλά ποσοστά τοπικής υποτροπής μετά τη χειρουργική αφαίρεση.
Ωστόσο, ορισμένοι τύποι όγκων των μαλακών μορίων συνδέονται με υψηλότερα ποσοστά τοπικής υποτροπής.
Σε ορισμένα κλινικά σενάρια χρησιμοποιούνται επικουρικές θεραπείες που περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία ή ακτινοβολία.
Για παράδειγμα, ο δεσμοειδής όγκος, ένας τοπικά επιθετικός καλοήθης όγκος, μπορεί μερικές φορές να σταθεροποιηθεί με ορισμένους χημειοθεραπευτικούς παράγοντες.
Λίπωμα
Το λίπωμα είναι ένα στρογγυλό ή ωοειδές ογκίδιο ιστού που αναπτύσσεται ακριβώς κάτω από το δέρμα.
Αποτελείται από λίπος, κινείται εύκολα όταν το αγγίζετε και συνήθως δεν προκαλεί πόνο.
Τα λιπώματα μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα, αλλά είναι πιο συνηθισμένα στην πλάτη, τον κορμό, τα χέρια, τους ώμους και το λαιμό.
Τα λιπώματα είναι καλοήθεις όγκοι των μαλακών μορίων. Αναπτύσσονται αργά και δεν είναι καρκινικά.
Τα περισσότερα λιπώματα δεν χρειάζονται θεραπεία. Εάν ένα λίπωμα σας ενοχλεί, ο γιατρός σας μπορεί να το αφαιρέσει με μια επέμβαση στα εξωτερικά ιατρεία.
Αγγειολίπωμα
Το αγγειολίπωμα είναι ένας τύπος λιπώματος. Είναι ένας όγκος λιπώδους ιστού που περιέχει αιμοφόρα αγγεία και αναπτύσσεται κάτω από το δέρμα σας. Συχνά εμφανίζεται σε περισσότερα από ένα σημεία του σώματός σας ή σε ομάδες στην ίδια περιοχή.
Υπάρχουν δύο τύποι αγγειολιπωμάτων: τα μη διηθητικά αγγειολιπώματα και τα διηθητικά αγγειολιπώματα.
Τα μη διηθητικά αγγειολιπώματα είναι πιο συχνά. Δεν επεκτείνονται βαθιά στο δέρμα σας, αν και μπορεί να είναι επώδυνα.
Τα διηθητικά αγγειολιπώματα δεν είναι πολύ συχνά. Εκτείνονται βαθύτερα στο δέρμα σας, στους μύες, το λίπος ή τον ινώδη ιστό. Είναι συνήθως ανώδυνα.
Τι είναι το νευροΐνωμα;
Τα νευροϊνώματα είναι καλοήθεις (μη καρκινικοί) όγκοι που αναπτύσσονται στα νεύρα του σώματος.
Αποτελούνται από υπερανάπτυξη νευρικού ιστού μαζί με αιμοφόρα αγγεία και άλλους τύπους κυττάρων και ινών.
Τα νευροϊνώματα μπορεί να αναπτύσσονται σε νεύρα στο δέρμα (δερματικό νευροϊνώμα), κάτω από το δέρμα (υποδόριο νευροϊνώμα) ή βαθύτερα στο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της κοιλιάς, του θώρακα και της σπονδυλικής στήλης.
Τα περισσότερα νευροϊνώματα εμφανίζονται σε συνδυασμό με μια γενετική διαταραχή που ονομάζεται νευροϊνωμάτωση τύπου 1 (NF1).
Η πάθηση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πολλαπλά νευροϊνώματα και άλλα συμπτώματα. Ένα άτομο με NF μπορεί να έχει λίγα νευροϊνώματα ή εκατοντάδες.
Μοναχικά νευροϊνώματα μπορεί επίσης να εμφανιστούν σε άτομα που δεν έχουν NF.
Αυτά ονομάζονται σποραδικά νευροϊνώματα. Η αιτία τους δεν είναι γνωστή, αν και οι ερευνητές διερευνούν το ρόλο του τραύματος.
Τα περισσότερα σποραδικά νευροϊνώματα δεν προκαλούν πόνο και μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς χειρουργική επέμβαση ή φαρμακευτική αγωγή.
Τι είναι το αιμαγγείωμα;
Τα αιμαγγειώματα, ή παιδικά αιμαγγειώματα, είναι μη καρκινικές αναπτύξεις αιμοφόρων αγγείων.
Είναι οι πιο συχνές εξεργασίες ή όγκοι στα παιδιά. Συνήθως αναπτύσσονται για ένα χρονικό διάστημα και στη συνέχεια υποχωρούν χωρίς θεραπεία.
Δεν προκαλούν προβλήματα στα περισσότερα βρέφη. Ωστόσο, ορισμένα αιμαγγειώματα μπορεί να ανοίξουν και να αιμορραγήσουν ή να δημιουργηθούν έλκη.
Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι επώδυνο. Ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση τους, μπορεί να προκαλέσουν παραμορφώσεις.
Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν σε συνδυασμό με άλλες ανωμαλίες του κεντρικού νευρικού συστήματος ή της σπονδυλικής στήλης.
Οι όγκοι μπορεί επίσης να εμφανιστούν με άλλα εσωτερικά αιμαγγειώματα. Αυτά επηρεάζουν εσωτερικά όργανα όπως:
- το ήπαρ
- άλλα μέρη του γαστρεντερικού συστήματος
- τον εγκέφαλο
- όργανα του αναπνευστικού συστήματος
Τα αιμαγγειώματα που επηρεάζουν όργανα συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα.
Τι είναι το μύξωμα;
Το μύξωμα είναι ένας μη καρκινικός όγκος που προέρχεται από τον συνδετικό ιστό, δηλαδή τον ιστό που συνδέει και στηρίζει άλλους ιστούς σε όλο το σώμα.
Πιο συχνά, τα μυξώματα βρίσκονται στην καρδιά και ονομάζονται καρδιακά μυξώματα, τα οποία είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος πρωτοπαθούς καρδιακού όγκου στους ενήλικες.
Τα καρδιακά μυξώματα εντοπίζονται συνήθως στους κόλπους, οι οποίοι είναι οι δύο ανώτεροι θάλαμοι της καρδιάς, και είναι γνωστά ως κολπικά μυξώματα.
Η συντριπτική πλειονότητα των κολπικών μυξωμάτων εντοπίζεται στον αριστερό κόλπο και χαρακτηρίζονται ως αριστερά κολπικά μυξώματα.
Συνήθως προέρχονται από το διάφραγμα, το οποίο είναι το τοίχωμα που χωρίζει την αριστερή και τη δεξιά πλευρά της καρδιάς.
Τα μυξώματα μπορούν επίσης να εμφανιστούν και σε άλλα σημεία του ανθρώπινου σώματος, όπως στους σκελετικούς μύες (ενδομυϊκά μυξώματα), στο μάτι (οφθαλμικό μύξωμα ή μυξωμα του επιπεφυκότα) και στο δέρμα (δερματικό μύξωμα).
Σε γενικές γραμμές, το μυξόμα θεωρείται εξαιρετικά σπάνιος τύπος όγκου.
Πηγές
Benign and Malignant Soft-Tissue Tumors https://emedicine.medscape.com/article/1253816-overview
Clinicopathological Profile of Benign Soft Tissue Tumours https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4253162/
Benign Soft Tissue Tumors https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/16778-benign-soft-tissue-tumors
Neurofibroma https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/neurofibromas
