Οι πρησμένες αρθρώσεις μπορεί να προκαλέσουν πόνο και να περιορίσουν την ικανότητά σας να κινείστε. Εάν υποφέρετε από αρθρίτιδα, πιθανότατα επιθυμείτε όσο το δυνατόν περισσότερες επιλογές ανακούφισης από τον πόνο.
Μπορεί να έχετε ήδη δοκιμάσει τα μη συνταγογραφούμενα αναλγητικά που παίρνετε από το στόμα καθώς και την γυμναστική. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη.
Μια άλλη επιλογή είναι να δοκιμάσετε μία από τις πολλές τοπικές κρέμες που μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου των αρθρώσεων.
Ποια είναι τα φάρμακα κατά του πόνου που χρησιμοποιούνται στο δέρμα, τα λεγόμενα τοπικά;
Τα τοπικά φάρμακα κατά του πόνου απορροφούνται από το δέρμα. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι είναι κρέμες ή τζελ. Τα τρίβετε στο δέρμα πάνω από τις επώδυνες αρθρώσεις. Ορισμένα τοπικά φάρμακα κατά του πόνου κυκλοφορούν σε επιθέματα που κολλάνε στο δέρμα.
Επειδή το φάρμακο απορροφάται από το δέρμα, τα περισσότερα τοπικά προϊόντα για τον πόνο είναι καλύτερα για αρθρώσεις που βρίσκονται κοντά στο δέρμα. Αυτές είναι οι αρθρώσεις στα χέρια και τα γόνατα.
Ποια συστατικά περιέχονται στα τοπικά εφαρμοζόμενα παυσίπονα και πώς δρουν;
Τα τοπικά αναλγητικά που χορηγούνται χωρίς συνταγή συχνά περιέχουν σαλικυλικό μεθύλιο. Αυτό το συστατικό προσδίδει στα τοπικά παυσίπονα αυτή τη μυρωδιά μέντας και δημιουργεί μια αίσθηση ψύξης όταν εφαρμόζεται στο δέρμα.
Το σαλικυλικό μεθύλιο χρησιμοποιείται συχνά ως αντιερεθιστικό, που βασικά δρα ως αντιπερισπασμός στα σημεία του πόνου. Ανάλογα με το προϊόν και τα υπόλοιπα συστατικά του, αυτές οι θεραπείες με επάλειψη μπορεί επίσης να περιέχουν ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (ΜΣΑΦ). Γνωρίζετε τα ΜΣΑΦ από φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη και η ασπιρίνη. Όταν απορροφώνται από το δέρμα, μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονώδη αντίδραση.
Ορισμένα τοπικά παυσίπονα περιέχουν επίσης καψαϊκίνη, η οποία είναι μια ένωση που βρίσκεται στις καυτερές πιπεριές και είναι υπεύθυνη για την παραγωγή μιας αίσθησης θέρμανσης.
Άλλα προϊόντα μπορεί να περιέχουν μενθόλη, γνωστή και ως καμφορά μέντας, η οποία προκαλεί αίσθηση ψύξης και μπορεί να ξεγελάσει το μυαλό ώστε να νομίζει ότι η θερμοκρασία του δέρματος ή του σώματος πέφτει. Ως αντιστάθμιση, αυτή η ψυχρή αίσθηση απευαισθητοποιεί τις νευρικές απολήξεις. Όπως ο πάγος ή οι ψυχρές συσκευασίες, η μενθόλη μειώνει τη ροή του αρτηριακού αίματος.
Τζελ, κρέμες, σπρέι ή επιθέματα – ποιο είναι το καλύτερο;
Όλα εξαρτώνται από τις προσωπικές προτιμήσεις, αλλά είναι σημαντικό να εξετάσετε τα ενεργά συστατικά σε κάθε προϊόν. Αν ψάχνετε για ένα σπρέι που να είναι εύκολο στην εφαρμογή και να περιέχει καψαϊκίνη, αυτό τελικά μπορεί να κυκλοφορεί μόνο σε μορφή τζελ. Διαβάστε λοιπόν πρώτα τις ετικέτες και αποφασίστε τι ψάχνετε.
Ένα έμπλαστρο συνήθως λειτουργεί ικανοποιητικά σε μια επίπεδη επιφάνεια, επομένως ίσως είναι καλύτερο να επιλέξετε αυτό το προϊόν όταν πονάτε στην πλάτη ή στον αυχένα. Από την άλλη πλευρά, μια κρέμα ή ένα τζελ μπορεί να είναι καλύτερο για έναν πονεμένο αγκώνα ή γόνατο, ώστε η άρθρωση να μπορεί να εξακολουθεί να κινείται και να κάμπτεται.
Αυτά τα προϊόντα λειτουργούν αποτελεσματικά όταν εφαρμόζονται στο δέρμα;
Μια επιστημονική ανασκόπηση της Cochrane Collaboration, ενός διεθνούς οργανισμού εμπειρογνωμόνων στον τομέα της υγείας, διαπίστωσε ότι ορισμένα συνταγογραφούμενα τοπικά ΜΣΑΦ μπορούν να προσφέρουν την ίδια ανακούφιση από τον πόνο με τα από του στόματος χορηγούμενα φάρμακα, έχοντας λιγότερες γαστρεντερικές παρενέργειες.
Το πλεονέκτημα της χρήσης ενός τοπικού αναλγητικού είναι ότι το φάρμακο δρα τοπικά. Η στόχευση του πόνου με μεγαλύτερη ακρίβεια με τη χρήση ενός φαρμάκου που εφαρμόζεται στο δέρμα μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή των παρενεργειών των από του στόματος χορηγούμενων φαρμάκων.
Αυτό μπορεί να είναι ένα όφελος για τα άτομα των οποίων το στομάχι είναι ευαίσθητο στα ΜΣΑΦ. (Λάβετε υπόψη ότι μια μικρή ποσότητα του φαρμάκου εξακολουθεί να εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και να καταλήγει στο στομάχι και σε άλλα σημεία, οπότε ένα τοπικό αναλγητικό δεν αποτελεί εγγύηση κατά του ερεθισμού του στομάχου που σχετίζεται με τα ΜΣΑΦ).
Άλλοι άνθρωποι αναζητούν τοπικά ΜΣΑΦ επειδή θέλουν να αποφύγουν την προσθήκη ενός ακόμη χαπιού στην καθημερινή τους αγωγή ή έχουν πρόβλημα με τη λήψη χαπιών.
Αυτά για όσες κρέμες περιέχουν Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα. Τα άλλα προϊόντα λειτουργούν μόνο λίγο καλύτερα ή καθόλου καλύτερα από τα προϊόντα ελέγχου, τα λεγόμενα placebo, που χρησιμοποιούνται στις μελέτες. Η καψαϊκίνη μπορεί να έχει καλύτερη δράση όταν χρησιμοποιείται με άλλες θεραπείες, όπως χάπια που περιέχουν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Χρησιμοποιώντας ένα τοπικό αναλγητικό
Τα τοπικά αναλγητικά μπορούν να εφαρμόζονται δύο έως τέσσερις φορές την ημέρα για τον έλεγχο του ήπιου έως μέτριου πόνου. Βεβαιωθείτε ότι πλένετε καλά τα χέρια σας μετά τη χρήση, ώστε να μην πασαλείψετε το φάρμακο στα μάτια, τη μύτη, το στόμα ή άλλους βλεννογόνους.
Οι παρενέργειες από τα τοπικά φάρμακα περιλαμβάνουν ερυθρότητα, κνησμό και άλλους ερεθισμούς του δέρματος. Είναι γενικά ήπιες και σπάνιες. Η αιτία του δερματικού ερεθισμού είναι συχνά το υλικό που χρησιμοποιείται για την παρασκευή της κρέμας ή του τζελ και όχι το ΜΣΑΦ. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι δυνατόν ένας φαρμακοποιός να δημιουργήσει ένα παρασκεύασμα με συστατικά που είναι λιγότερο ερεθιστικά για το δέρμα σας.
Ένα τοπικό αναλγητικό μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή όταν ο πόνος επηρεάζει μια εκτεταμένη περιοχή, όπως το κάτω μέρος της πλάτης, ή επηρεάζει περισσότερα από ένα σημεία του σώματος.
Μια βασική προειδοποίηση σχετικά με τη χρήση τοπικών αναλγητικών: μην τα χρησιμοποιείτε εάν λαμβάνετε επίσης από του στόματος ΜΣΑΦ -είτε συνταγογραφούμενα είτε μη συνταγογραφούμενα- χωρίς να ενημερώσετε τον γιατρό σας. Η υπερβολική λήψη ενός ΜΣΑΦ μπορεί να σας οδηγήσει στο νοσοκομείο με αιμορραγία στο στομάχι ή αναζωπύρωση έλκους.
