Το ουρικό οξύ είναι προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών.
Είναι γνωστό ότι η υπερουριχαιμία, που ορίζεται ως υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα, είναι ο κύριος αιτιολογικός παράγοντας της ουρικής αρθρίτιδας.
Ορισμένες επιδημιολογικές αναφορές συνδέουν όλο και περισσότερο την υπερουριχαιμία με καρδιαγγειακά και νευρολογικά νοσήματα. Μελέτες που αναδεικνύουν τους παθογενετικούς μηχανισμούς του ουρικού οξέος υποδεικνύουν τη φλεγμονώδη απόκριση ως τον πρωταρχικό μηχανισμό πρόκλησης ουρικής αρθρίτιδας και πιθανώς συμβάλλουν στις αγγειακές επιδράσεις του ουρικού οξέος.
Επιπλέον, το διαλυτό ουρικό οξύ μπορεί επίσης να μεσολαβήσει στην παραγωγή ελεύθερων ριζών και να λειτουργήσει ως προ-οξειδωτικό (χημικές ουσίες που προκαλούν οξειδωτικό στρες).
Το ουρικό οξύ είναι ένα κατάλοιπο που βρίσκεται στο αίμα.
Δημιουργείται όταν το σώμα διασπά χημικές ουσίες που ονομάζονται πουρίνες.
Το μεγαλύτερο μέρος του ουρικού οξέος διαλύεται στο αίμα, διέρχεται από τα νεφρά και αποβάλλεται από το σώμα με τα ούρα.
Τα τρόφιμα και τα ποτά με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες αυξάνουν επίσης το επίπεδο του ουρικού οξέος.
Σε αυτά περιλαμβάνονται:
- Θαλασσινά (ιδίως σολομός, γαρίδες, αστακός και σαρδέλες)
- Κόκκινο κρέας
- Όργανα όπως το συκώτι
- Τρόφιμα και ποτά με σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη και αλκοόλ (ιδίως μπύρα, ακόμη και η μη αλκοολούχα μπύρα)
Εάν παρακρατηθεί πολύ ουρικό οξύ στον οργανισμό, θα προκληθεί μια κατάσταση που ονομάζεται υπερουριχαιμία.
Η υπερουριχαιμία μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό κρυστάλλων ουρικού οξέος.
Αυτοί οι κρύσταλλοι μπορεί να εγκατασταθούν στις αρθρώσεις και να προκαλέσουν ουρική αρθρίτιδα, μια μορφή αρθρίτιδας που μπορεί να είναι πολύ επώδυνη.
Μπορούν επίσης να εγκατασταθούν στα νεφρά και να σχηματίσουν πέτρες στα νεφρά.
Εάν δεν αντιμετωπιστούν, τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε μόνιμη βλάβη των οστών, των αρθρώσεων και των ιστών, σε νεφροπάθεια και καρδιοπάθεια.
Η έρευνα έχει επίσης δείξει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέος και του διαβήτη τύπου 2, της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της λιπώδους νόσου του ήπατος.
Πώς διαγιγνώσκονται το υψηλό ουρικό οξύ και η ουρική αρθρίτιδα;
Λαμβάνεται δείγμα αίματος και εξετάζεται για να προσδιοριστεί το επίπεδο του ουρικού οξέος. Εάν έχετε περάσει πέτρα στα νεφρά ή σας έχει αφαιρεθεί χειρουργικά, η ίδια η πέτρα μπορεί να εξεταστεί για να διαπιστωθεί εάν πρόκειται για πέτρα ουρικού οξέος ή πέτρα διαφορετικού τύπου.
Η διαπίστωση αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα δεν ταυτίζεται με τη διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας.
Για να διαγνωστεί οριστικά ουρική αρθρίτιδα, οι κρύσταλλοι ουρικού οξέος πρέπει να φαίνονται στο υγρό που λαμβάνεται από μια πρησμένη άρθρωση ή να φαίνονται με ειδική απεικόνιση των οστών και των αρθρώσεων (υπερηχογράφημα, ακτινογραφία ή αξονική τομογραφία).
Ουρικό οξύ και στεφανιαία νόσος
Η στεφανιαία νόσος (ΣΝ) είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από μειωμένη παροχή αίματος στον καρδιακό μυ, συνήθως λόγω αθηρωματικών αλλοιώσεων και στένωσης των αγγείων στις στεφανιαίες αρτηρίες.
Η υπερουριχαιμία έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης εκδηλώσεων που σχετίζονται με τη ΣΝ ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου και συνδέεται με υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από ΣΝ στις γυναίκες.
Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση έδειξε ότι υπάρχει 12% αύξηση της θνησιμότητας με κάθε επιπλέον 1 mg/dL ουρικού οξέος σε ένα άτομο με ΣΝ.
Η παρουσία υπερουριχαιμίας αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΝ κατά περίπου 70% στις γυναίκες, αλλά όχι στους άνδρες.
Ουρικό οξύ και υπέρταση
Πρόσφατες μελέτες έχουν καταλήξει σταθερά στο συμπέρασμα ότι η υπερουριχαιμία μπορεί να αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για την υπέρταση .
Αν και φαίνεται πιθανό ότι τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος είναι απλή συνέπεια της νόσου, τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος προηγούνται πάντοτε της ανάπτυξης υπέρτασης.
Η υπέρταση έχει γίνει όλο και πιο διαδεδομένη παγκοσμίως και τα επίπεδα ουρικού οξέος αυξάνονται σε συνάρτηση με αυτά.
Τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος στο πλάσμα συνδέονται θετικά με αυξημένα περιστατικά υπέρτασης στους ενήλικες.
Πιο συγκεκριμένα, τα επίπεδα ουρικού οξέος στο πλάσμα προβλέπουν σημαντικά τη διαστολική υπέρταση, αλλά όχι τη συστολική υπέρταση.
Ωστόσο, η συσχέτιση αυτή μειώνεται με την αύξηση της ηλικίας των ασθενών και δεν ανευρίσκεται σε ηλικιωμένους ασθενείς.
Η εξασθένηση της σχέσης μεταξύ ουρικού οξέος και υπέρτασης με την ηλικία έχει μερικές πιθανές εξηγήσεις.
Το ουρικό οξύ βλάπτει τα μικρά νεφρικά αγγεία, γεγονός που οδηγεί σε μη αναστρέψιμη υπέρταση ευαίσθητη στο αλάτι.
Αυτή η υπέρταση επιμένει ανεξάρτητα από τα επίπεδα του ουρικού οξέος.
Όταν η υπέρταση αναπτύσσεται στους ηλικιωμένους, άλλοι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί, όπως η μειωμένη αρτηριακή ελαστικότητα, μπορεί να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στην υπέρταση από ό,τι η υπερουριχαιμία.
Ουρικό οξύ και μεταβολικό σύνδρομο
Το μεταβολικό σύνδρομο είναι μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από κοιλιακή παχυσαρκία, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, αντίσταση στην ινσουλίνη και προθρομβωτική και προφλεγμονώδη κατάσταση.
Η διάγνωση του μεταβολικού συνδρόμου τίθεται όταν πληρούνται τρεις ή περισσότεροι από τους προσδιορισμούς κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της περιφέρειας μέσης (>102 cm για τους άνδρες και >88 cm για τις γυναίκες), των τριγλυκεριδίων (>150 mg/dL), της HDL χοληστερόλης (<40 mg/dL για τους άνδρες, <50 mg/dL για τις γυναίκες), της αρτηριακής πίεσης (>130/>85 mmHg) και του επιπέδου γλυκόζης (γλυκόζη νηστείας >110 mg/dL).
Ο επιπολασμός του μεταβολικού συνδρόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αυξηθεί δραστικά τις τελευταίες δεκαετίες, με επιπολασμό περίπου 27% (51) το έτος 2000.
Τα άτομα με μεταβολικό σύνδρομο έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου. Η υπερουριχαιμία έχει συσχετιστεί με την ανάπτυξη μεταβολικού συνδρόμου σε βιομηχανικά κράτη σε όλο τον κόσμο.
Ουρικό οξύ και εγκεφαλικό επεισόδιο
Η υπερουριχαιμία έχει ενοχοποιηθεί ότι παίζει ρόλο στην ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου, καθώς και στα εγκεφαλικά επεισόδια.
Τα εγκεφαλικά επεισόδια ευθύνονται περίπου για 1 στους 18 θανάτους και αποτελούν την τρίτη κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς με υπερουριχαιμία διέτρεχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο τόσο για την επίπτωση του εγκεφαλικού επεισοδίου όσο και για τη θνησιμότητα σε σχέση με τους μάρτυρες με φυσιολογικά επίπεδα ουρικού οξέος.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο τόσο αιμορραγικών όσο και ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πώς αντιμετωπίζεται το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος;
Εάν έχετε κρίση ουρικής αρθρίτιδας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση της φλεγμονής, του πόνου και του πρηξίματος.
Θα πρέπει να πίνετε πολλά υγρά, αλλά να αποφεύγετε το αλκοόλ και τα ζαχαρούχα αναψυκτικά.
Ο πάγος και η ανύψωση του πάσχοντος μέλους βοηθούν πολύ.
Οι πέτρες στα νεφρά μπορεί τελικά να απομακρυνθούν από το σώμα με τα ούρα.
Η κατανάλωση περισσότερων υγρών είναι σημαντική.
Προσπαθήστε να πίνετε τουλάχιστον 8 ποτήρια την ημέρα.
Το νερό είναι το καλύτερο υγρό που μπορείτε να καταναλώσετε.
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας συνταγογραφήσει φάρμακα που βοηθούν τις πέτρες να απομακρυνθούν χαλαρώνοντας τους μύες στον ουρητήρα, τον αγωγό από τον οποίο περνούν τα ούρα για να φτάσουν από το νεφρό στην ουροδόχο κύστη.
Εάν η πέτρα είναι πολύ μεγάλη για να περάσει, εμποδίζει τη ροή των ούρων ή προκαλεί μόλυνση, μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθεί χειρουργικά.
Πώς μπορούμε να μειώσουμε το ουρικό οξύ;
Περιορίστε τις τροφές που είναι πλούσιες σε πουρίνες
Μπορείτε να περιορίσετε την πηγή ουρικού οξέος στη διατροφή σας.
Τα πλούσια σε πουρίνες τρόφιμα είναι ορισμένα είδη κρέατος, θαλασσινών και λαχανικών.
Όλες αυτές οι τροφές απελευθερώνουν ουρικό οξύ κατά την πέψη τους.
Αποφύγετε ή μειώστε την πρόσληψη τροφών όπως:
- Όργανα ζώων
- χοιρινό κρέας
- γαλοπούλα
- ψάρια και οστρακοειδή
- χτένια
- αρνί
- μοσχάρι
- κουνουπίδι
- πράσινα μπιζέλια
- αποξηραμένα φασόλια
- μανιτάρια
Αποφύγετε τη ζάχαρη
- Ζαχαρούχα τρόφιμα
Ενώ το ουρικό οξύ συνδέεται συνήθως με τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι η ζάχαρη μπορεί επίσης να αποτελεί πιθανή αιτία.
Τα πρόσθετα σάκχαρα στα τρόφιμα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την άσπρη ζάχαρη, το σιρόπι καλαμποκιού και το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη.
Η φρουκτόζη είναι ένας κύριος τύπος απλής ζάχαρης στα επεξεργασμένα και κατεργασμένα τρόφιμα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ειδικά αυτός ο τύπος ζάχαρης θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος.
Ελέγξτε τις ετικέτες των τροφίμων για πρόσθετα σάκχαρα.
Η κατανάλωση περισσότερων φυσικών τροφών και λιγότερων επεξεργασμένων και συσκευασμένων τροφίμων μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να κόψετε τα σάκχαρα, ενώ σας επιτρέπει να κάνετε μια πιο υγιεινή διατροφή.
- Ζαχαρούχα ποτά
Τα ζαχαρούχα ποτά, τα αναψυκτικά, ακόμη και οι φρέσκοι χυμοί φρούτων είναι γεμάτα φρουκτόζη και γλυκόζη.
Θα πρέπει επίσης να έχετε κατά νου ότι το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη περιέχει ένα μείγμα φρουκτόζης και γλυκόζης, συνήθως με 55% φρουκτόζη και 42% γλυκόζη.
Αυτό είναι παρόμοιο με την αναλογία 50 % φρουκτόζης και 50 % γλυκόζης στην απλή άσπρη ζάχαρη.
Η φρουκτόζη από την επεξεργασμένη ζάχαρη σε χυμούς ή άλλα τρόφιμα απορροφάται ταχύτερα από τη ζάχαρη που βρίσκεται σε τρόφιμα που έχουν φυσική σύσταση και η οποία πρέπει πρώτα να διασπαστεί στο σώμα σας.
Η ταχύτερη απορρόφηση των επεξεργασμένων σακχάρων ανεβάζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας και οδηγεί επίσης σε υψηλότερες ποσότητες ουρικού οξέος.
Αντικαταστήστε τα ζαχαρούχα ποτά με φιλτραρισμένο νερό και smoothies πλούσια σε φυτικές ίνες.
Πίνετε περισσότερο νερό
Η κατανάλωση άφθονων υγρών βοηθά τα νεφρά σας να ξεπλύνουν το ουρικό οξύ γρηγορότερα.
Έχετε πάντα μαζί σας ένα μπουκάλι με νερό.
Ρυθμίστε ένα ξυπνητήρι κάθε μία ώρα για να σας υπενθυμίζει να πίνετε μερικές γουλιές.
Αποφύγετε το αλκοόλ
Η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αφυδάτωση.
Μπορεί επίσης να προκαλέσει υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος.
Αυτό συμβαίνει επειδή τα νεφρά σας πρέπει πρώτα να φιλτράρουν τα προϊόντα που εμφανίζονται στο αίμα λόγω του αλκοόλ αντί του ουρικού οξέος και άλλων αποβλήτων.
Ορισμένα είδη αλκοολούχων ποτών, όπως η μπύρα, έχουν επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες.
Χάστε βάρος
Παράλληλα με τη διατροφή σας, τα επιπλέον κιλά μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα ουρικού οξέος. Τα λιποκύτταρα παράγουν περισσότερο ουρικό οξύ από τα μυϊκά κύτταρα.
Επιπλέον, η επιβάρυνση από τα παραπανίσια κιλά δυσκολεύει τα νεφρά σας να φιλτράρουν το ουρικό οξύ.
Η πολύ γρήγορη απώλεια βάρους μπορεί επίσης να επηρεάσει τα επίπεδα.
Εάν είστε υπέρβαροι, είναι καλύτερο να αποφεύγετε τις δίαιτες της μόδας και τις εξαντλητικές δίαιτες.
Μιλήστε με έναν διατροφολόγο για ένα πρόγραμμα υγιεινής διατροφής και απώλειας βάρους που μπορείτε να ακολουθήσετε.
Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει έναν φυσιολογικό στόχο βάρους ανάλογα με τον σωματότυπό σας.
Εξισορροπήστε τα επίπεδα ινσουλίνης
Ελέγξτε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας όταν επισκέπτεστε το γιατρό σας.
Αυτό είναι σημαντικό ακόμη και αν δεν έχετε σακχαρώδη διαβήτη.
Οι ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να έχουν υπερβολική ποσότητα ινσουλίνης στην κυκλοφορία του αίματός τους.
Αυτή η ορμόνη είναι απαραίτητη για να μεταφέρει το σάκχαρο από το αίμα σας στα κύτταρά σας, όπου μπορεί να τροφοδοτήσει κάθε σωματική λειτουργία.
Ωστόσο, η υπερβολική ποσότητα ινσουλίνης οδηγεί σε περίσσεια ουρικού οξέος στο σώμα, καθώς και σε αύξηση του σωματικού βάρους.
Τα άτομα με μια κατάσταση που ονομάζεται προδιαβήτης μπορεί επίσης να έχουν υψηλά επίπεδα ινσουλίνης και υψηλότερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.
Προσθέστε περισσότερες φυτικές ίνες στη διατροφή σας
Η κατανάλωση περισσότερων φυτικών ινών θα βοηθήσει το σώμα σας να απαλλαγεί από το ουρικό οξύ.
Οι φυτικές ίνες μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην εξισορρόπηση των επιπέδων σακχάρου και ινσουλίνης στο αίμα σας.
Τείνουν επίσης να αυξάνουν τον κορεσμό, συμβάλλοντας στη μείωση του κινδύνου υπερκατανάλωσης τροφής.
Προσθέστε τουλάχιστον 5 έως 10 γραμμάρια διαλυτών φυτικών ινών την ημέρα με τρόφιμα ολικής αλέσεως, όπως
- φρέσκα, κατεψυγμένα ή αποξηραμένα φρούτα
- φρέσκα ή κατεψυγμένα λαχανικά
- βρώμη
- ξηρούς καρπούς
- κριθάρι
Μειώστε το στρες
Το άγχος, οι κακές συνήθειες ύπνου και η πολύ λίγη άσκηση μπορούν να αυξήσουν τις φλεγμονές. Η φλεγμονή μπορεί να πυροδοτήσει υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος.
Εφαρμόστε καλή υγιεινή ύπνου, όπως:
- αποφυγή ψηφιακών οθονών για δύο έως τρεις ώρες πριν από τον ύπνο
- ύπνος και ξύπνημα σε σταθερές ώρες κάθε μέρα
- αποφυγή της καφεΐνης μετά το μεσημέρι
Μιλήστε με το γιατρό σας εάν έχετε αϋπνία ή δυσκολία να παραμείνετε στον ύπνο.
Ελέγξτε τα φάρμακα και τα συμπληρώματα διατροφής σας
Ορισμένα φάρμακα και συμπληρώματα μπορούν επίσης να προκαλέσουν συσσώρευση ουρικού οξέος στο αίμα.
Σε αυτά περιλαμβάνονται:
- ασπιρίνη
- βιταμίνη Β-3 (νιασίνη)
- διουρητικά
- φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα
- φάρμακα χημειοθεραπείας
Εάν πρέπει να πάρετε κάποιο από αυτά τα φάρμακα και έχετε υπερουριχαιμία, ο γιατρός σας μπορεί να συζητήσει μαζί σας για να βρείτε μια καλή εναλλακτική λύση.
