Δάγκωμα ζώου: Τι κάνουμε αν μας δαγκώσει κάποιο ζώο;

Το δάγκωμα από ζώο μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε. Μπορεί να κάνετε πεζοπορία ή να κάνετε κάμπινγκ και να συναντήσετε ένα άγριο ζώο που σας δαγκώνει για να προστατευτεί.

Ή ίσως ο σκύλος ενός γείτονα σας δαγκώσει κατά λάθος κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού.

Πολλά είδη ζώων μπορούν να προκαλέσουν δαγκώματα σε ενήλικες και παιδιά.

Τα περισσότερα δαγκώματα ζώων προέρχονται από το κατοικίδιο της οικογένειας, αλλά και τα παρακάτω ζώα μπορούν και αυτά να δαγκώσουν:

• κουνάβια
• σκίουροι
• αρουραίοι-ποντίκια

Ποια είναι τα συμπτώματα ενός δαγκώματος ζώου;

Ο γιατρός σας θα πρέπει να εξετάσει κάθε δάγκωμα ζώου.

Μπορεί να μην είναι πάντα δυνατή η άμεση ιατρική φροντίδα, αλλά ο γιατρός σας θα πρέπει να εξετάσει το δάγκωμα το συντομότερο δυνατό.

Μόλις συμβεί ένα δάγκωμα, είναι σημαντικό να είστε σε επιφυλακή για την εμφάνιση σημείων ή συμπτωμάτων μόλυνσης.

Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν μόλυνση ή την παρουσία υπολειμμάτων στην πληγή σας:

• εντοπισμένη ερυθρότητα γύρω από την πληγή σας
• θερμότητα γύρω από την περιοχή του δαγκώματος
• κόκκινες ραβδώσεις που κατευθύνονται μακριά από το δάγκωμα
• πυρετός
• πύον
• πρήξιμο
• πόνος

Γιατί δαγκώνουν τα ζώα;

Το δάγκωμα ενός ζώου μπορεί να προκύψει όταν αυτό προκαλείται. Προκλητά δαγκώματα μπορεί να συμβούν αν προσπαθήσετε να αφαιρέσετε το φαγητό την ώρα που ένας σκύλος τρώει.

Μπορούν επίσης να συμβούν αν πειράξετε το κατοικίδιο της οικογένειάς σας.

Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις τα δαγκώματα ζώων είναι απρόκλητα. Τα απρόκλητα δαγκώματα μπορεί να συμβούν ακόμη και στην αυλή σας ή στην αυλή του εξοχικού σας.

Μερικές φορές ένα κουνάβι, ένα μινκ ή ένας σκίουρος μπορεί να επιτεθεί χωρίς προφανή λόγο.

Εάν συμβεί αυτό, το ζώο που επιτίθεται είναι πιθανό να είναι σοβαρά άρρωστο.

Γιατί είναι ζωτικής σημασίας η παροχή ιατρικής φροντίδας;

Εάν κάποιο ζώο σας έχει δαγκώσει, θα πρέπει να επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας για διάφορους λόγους.

Ενδέχεται να διατρέχετε κίνδυνο από τα εξής

• Να πάθετε λοίμωξη, όπως βακτηριακή λοίμωξη και λοίμωξη από λύσσα.
• Σπασμένα δόντια ζώου να ενσωματωθούν στην πληγή σας
• Ξένα αντικείμενα να ενσωματωθούν στο τραύμα σας
• Πιθανή βλάβη στα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία

Οι ακόλουθοι τύποι δαγκωμάτων ενέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης και θα πρέπει να αξιολογούνται αμέσως:

• δάγκωμα από σκύλο
• δάγκωμα γάτας
• δάγκωμα από άγριο ζώο

Πώς διαγιγνώσκονται και πώς αντιμετωπίζονται τα δαγκώματα ζώων;

Ο γιατρός σας θα εκτιμήσει τον κίνδυνο μόλυνσης, θα πραγματοποιήσει έλεγχο για πρόσθετους τραυματισμούς και θα προσπαθήσει να ελαχιστοποιήσει τις ουλές.

Οι εξετάσεις μετά από δάγκωμα ζώου περιλαμβάνουν συνήθως τα εξής:

• Επισκόπηση

Οι πληγές εξετάζονται διεξοδικά για υπολείμματα.

Το τραύμα σας μπορεί να υποβληθεί σε αναισθησία προτού το εξετάσει ο γιατρός σας.

• Ακτίνες Χ

Ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει ακτινογραφία για να διαπιστώσει την ύπαρξη καταγμάτων των οστών.

Μια ακτινογραφία μπορεί επίσης να τον βοηθήσει να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν θραύσματα στο τραύμα που δεν είναι ορατά κατά την επισκόπηση.

Ορισμένοι τύποι ξένων υλικών, όπως χώμα ή γρασίδι, είναι εύκολο να παραβλεφθούν.

• Εκπλύση

Ο γιατρός σας θα ξεπλύνει το τραύμα για να το καθαρίσει σωστά. Αυτό είναι σημαντικό για την πρόληψη της μόλυνσης.

Η έκπλυση μπορεί να μην αποτρέπει πάντα τη μόλυνση, αλλά μειώνει τον κίνδυνο να προκληθεί.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπικό αναισθητικό για την ελαχιστοποίηση του πόνου.

• Νεαροποίηση ή  χειρουργικός καθαρισμός

Το δάγκωμα ενός ζώου μπορεί να οδηγήσει σε σκισίματα του δέρματος που δεν μπορούν να αποκατασταθούν.

Μπορεί να χρειαστεί μια διαδικασία γνωστή ως νεαροποίηση για την αφαίρεση του νεκρού ή μολυσμένου δέρματος και των ιστών που δεν μπορούν να αποκατασταθούν.

Η νεαροποίηση μπορεί μερικές φορές να είναι επώδυνη. Ίσως χρειαστείτε τοπική αναισθησία για αυτή τη διαδικασία.

• Κλείσιμο

Οι διατρητικές πληγές συνήθως δεν κλείνουν με ράμματα. Αλλά ορισμένες πληγές πρέπει να ραφτούν ή να συρραφούν αμέσως μετά το δάγκωμα.

Φροντίδα της πληγής

Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει διαφορετικές μεθόδους φροντίδας του τραύματος, ανάλογα με τον τραυματισμό που υποστήκατε.

Τα τραύματα που έχουν ραφτεί πρέπει να διατηρούνται καθαρά και στεγνά.

Το ντους μπορεί να επιτρέπεται, αλλά η πληγή πρέπει να στεγνώνεται απαλά για να μην καταστραφούν τα ράμματα.

Τα τραύματα που δεν έχουν συρραφεί μπορεί να απαιτούν καθημερινό μούλιασμα ή άλλες θεραπείες.

Για την πρόληψη της μόλυνσης που προκύπτει από δάγκωμα ζώου ενδεχομένως να συνταγογραφηθούν αντιβιοτικά.

Οι ακόλουθοι τύποι δαγκωμάτων συνήθως δικαιολογούν τη χορήγηση αντιβιοτικών:

• δάγκωμα γάτας
• πληγές που απαιτούν νεαροποίηση ή χειρουργικό καθαρισμό
• βαριά μολυσμένες πληγές

Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται συνήθως σε ηλικιωμένους ενήλικες ή σε άτομα που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις, όπως ο διαβήτης.

Οι περισσότερες πληγές από δάγκωμα μπορούν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα κατά του πόνου που χορηγούνται χωρίς συνταγή, όπως παρακεταμόλη ή ιβουπροφαίνη.

Εάν το δάγκωμα είναι σοβαρό, ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει ένα ισχυρότερο παυσίπονο για βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από τον πόνο.

Ειδικές οδηγίες για δάγκωμα στο παιδί σας

Τα δαγκώματα ζώων και οι γρατζουνιές που τραυματίζουν το δέρμα μπορεί μερικές φορές να προκαλέσουν μόλυνση.

Ορισμένα δαγκώματα χρειάζονται ράμματα, ενώ άλλα επουλώνονται μόνα τους.

Σπάνια, τα δαγκώματα από άγρια ζώα μπορεί να οδηγήσουν σε λύσσα, μια απειλητική για τη ζωή λοίμωξη.

Οι νυχτερίδες, τα κουνάβια και οι αλεπούδες προκαλούν τις περισσότερες περιπτώσεις λύσσας.

Τι να κάνετε

• Πλύνετε την περιοχή του δαγκώματος με σαπούνι και νερό. Εάν το δάγκωμα αιμορραγεί, πιέστε το χρησιμοποιώντας αποστειρωμένη γάζα ή ένα καθαρό πανί.
• Εάν η αιμορραγία έχει σταματήσει, τοποθετήστε αντιβιοτική αλοιφή στην περιοχή.
• Καλύψτε την περιοχή με επίδεσμο ή αποστειρωμένη γάζα.
• Εάν το παιδί σας πονάει, δώστε παρακεταμόλη ή ιβουπροφαίνη.

Αναζητήστε ιατρική περίθαλψη εάν:

• Το δάγκωμα προήλθε από:
  • άγριο ή αδέσποτο ζώο
  • από κατοικίδιο ζώο που δεν έχει κάνει εμβόλια για τη λύσσα
  • ένα ζώο που συμπεριφέρεται περίεργα
• Το δάγκωμα έχει προκαλέσει ρήξη του δέρματος.
• Το δάγκωμα είναι στο πρόσωπο, το κεφάλι, το λαιμό, το χέρι, το πόδι ή κοντά σε άρθρωση.
• Το δάγκωμα ή η γρατζουνιά κοκκινίζει, θερμαίνεται, πρήζεται ή γίνεται πιο επώδυνο.
• Το παιδί σας έχει μείνει πίσω στα εμβόλια ή δεν έχει κάνει αντιτετανικό εμβόλιο τα τελευταία 5 χρόνια.

Εάν το παιδί σας χρειάζεται θεραπεία, να έχετε διαθέσιμες τις ακόλουθες πληροφορίες:

• το είδος του ζώου που δάγκωσε το παιδί σας
• την ημερομηνία του τελευταίου εμβολιασμού του ζώου κατά της λύσσας, εάν είναι γνωστή
• τυχόν πρόσφατη ασυνήθιστη συμπεριφορά του ζώου
• την τοποθεσία του ζώου, εάν είναι γνωστή
• αν το ζώο ήταν αδέσποτο ή άγριο ή αν συνελήφθη από τοπική υπηρεσία ελέγχου ζώων
• το ιστορικό ανοσοποίησης (εμβολιασμών) του παιδιού σας
• κατάλογο τυχόν φαρμάκων στα οποία το παιδί σας είναι αλλεργικό

Πώς μπορώ να προλάβω τα δαγκώματα ζώων;

Το να μειώσετε τον κίνδυνο να σας δαγκώσει ένα ζώο είναι αρκετά εύκολο.

Μπορείτε να το κάνετε αυτό χρησιμοποιώντας την κοινή λογική και να θυμάστε τα εξής:

• Αποφύγετε την επαφή με άγνωστα ζώα.
• Ποτέ μην ταΐζετε ή προσπαθείτε να πιάσετε άγρια ζώα, όπως σκίουρους, ωυφίτσες, κουνάβια ή αρουραίους.
• Αποφύγετε να ενοχλείτε ζώα που είναι φανερό ότι φροντίζουν τα μωρά τους.
• Ποτέ μην εμπλέκεστε σε επιθετικά παιχνίδια με ζώα. Ένας οικογενειακός σκύλος μπορεί κατά λάθος να σας δαγκώσει κατά τη διάρκεια ενός φιλικού παιχνιδιού διελκυστίνδας.
• Ποτέ μην βάζετε τα δάχτυλά σας μέσα στα κλουβιά των ζώων.

Εκτός αν το δάγκωμα είναι εντελώς απρόκλητο ή το ζώο είναι άρρωστο, τα περισσότερα δαγκώματα μπορούν να προληφθούν εύκολα.