Οι γονείς των προηγούμενων γενεών έδερναν συνήθως τα παιδιά τους – και κάποιοι διατυμπανίζουν την πρακτική αυτή ως μια πανάκεια για την πειθαρχία.
Επιπλέον, πολλοί από τους σημερινούς γονείς μικρών παιδιών έφαγαν ξύλο όταν ήταν παιδιά.
Έτσι, πολλοί αναρωτιούνται αν το ξύλο είναι μια αποτελεσματική, κατάλληλη επιλογή για τη διαχείριση της συμπεριφοράς των παιδιών.
Η απάντηση των ειδικών είναι ένα κατηγορηματικό όχι. Το ξύλο δεν αποτελεί συνιστώμενη μορφή πειθαρχίας.
Στο παρελθόν, το ξυλοφόρτωμα ήταν μια κοινή πρακτική πειθαρχίας. Σήμερα, σε πολλούς κύκλους, είναι λιγότερο αποδεκτό.
Στην πραγματικότητα, πολλοί ειδικοί θεωρούν ότι είναι επιβλαβές για τα παιδιά – πόσο μάλλον αναποτελεσματικό.
Εάν είστε γονέας, γνωρίζετε ότι σχεδόν κάθε απόφαση που παίρνετε είναι υπό συζήτηση.
Αλλά καμία μέθοδος ανατροφής δεν φαίνεται να δέχεται περισσότερα πυρά από το να δέρνετε τα παιδιά ως μορφή πειθαρχίας.
Τελικά, κάθε γονιός πρέπει να αποφασίσει τι είναι σωστό για την οικογένειά του.
Αλλά ό,τι κι αν σκέφτεστε για το ξύλο, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τι λέει η έρευνα όσον αφορά τις επιπτώσεις του στα παιδιά.
Γιατί ορισμένοι γονείς χρησιμοποιούν το ξύλο ως πειθαρχία
Η έρευνα είναι σαφής σχετικά με την πιθανή βλάβη που μπορεί να προκαλέσει το ξύλο.
Ωστόσο, σε ορισμένες οικογένειες και κουλτούρες, το ξύλο αποτελεί μια βαθιά ριζωμένη, αποδεκτή πρακτική.
Τούτου λεχθέντος, ενώ ο ξυλοδαρμός έχει μειωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, συνεχίζει να είναι αρκετά διαδεδομένος.
Στην πραγματικότητα, μια μελέτη του 2021 διαπίστωσε ότι το 1993, το 50% των γονέων παραδέχονταν ότι χτυπούσαν τα παιδιά τους.
[ruby_related heading=”Διαβάστε ακόμα” total=5 layout=1]
Μέχρι το 2017, το ποσοστό αυτό είχε μειωθεί σημαντικά, αλλά εξακολουθούσε να ανέρχεται στο 35%.
Οι υπέρμαχοι υποστηρίζουν ότι το να δίνεις ένα χαστούκι στον πισινό ενός παιδιού αποτελεί ένα ισχυρό μήνυμα και θα περιορίσει τυχόν μελλοντικές παραβατικές συμπεριφορές από την πλευρά του παιδιού.
Οι πολέμιοι υποστηρίζουν ότι το να δέρνει κανείς ένα παιδί κινείται στα όρια της παιδικής κακοποίησης και ότι πραγματικά δεν έχει αποτέλεσμα.
Οι έρευνες είναι ξεκάθαρα υπέρ του να μη δίνουμε ξύλο.
Αν και πρόκειται για μια προσωπική απόφαση που θα πρέπει να ληφθεί ανάλογα με το τι νιώθετε ότι είναι σωστό για την οικογένειά σας, υπάρχουν σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη.
Για ορισμένους γονείς, ο ξυλοδαρμός είναι μια φυσική μορφή πειθαρχίας που επιβάλλει την εξουσία του γονέα.
Ίσως και οι ίδιοι να έφαγαν ξύλο όταν ήταν παιδιά.
Άλλοι το βλέπουν ως μια καλή τιμωρία που παρέχει ένα ισχυρό αποτρεπτικό μέσο όταν ένα παιδί κινδυνεύει να χτυπήσει, φέρεται αγενώς ή βρίσκεται σε μια επικίνδυνη κατάσταση ( τρέχει σε ένα πάρκινγκ ή σε έναν δρόμο ίσως).
Ακόμα, άλλοι χρησιμοποιούν το ξύλο ως έσχατη λύση όταν δεν έχουν αποδώσει άλλες μέθοδοι πειθαρχίας.
Μερικές φορές, το ξύλο πέφτει όταν ο γονιός απλώς θυμώνει, εξουθενώνεται ή εκνευρίζεται.
Μπορεί να αντιδράσει σε αυτό που μόλις έκανε ένα παιδί χωρίς να σκεφτεί το μήνυμα που στέλνει με τον ξυλοδαρμό.
Οι γονείς ενδέχεται επίσης να το χτυπήσουν απλά σε μια προσπάθεια να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα με την ελπίδα ότι το παιδί δεν θα εμπλακεί ξανά στη συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Πιθανά προβλήματα που σχετίζονται με τον ξυλοδαρμό του παιδιού
Παρά το γεγονός ότι οι υπέρμαχοι του ξυλοδαρμού λένε ότι η μέθοδος αυτή αποδίδει καλά, η πραγματικότητα είναι ότι διδάσκει στο παιδί να συμπεριφέρεται και να “είναι καλό” με κάθε κόστος εξαιτίας του φόβου της σωματικής τιμωρίας.
Στέλνει επίσης το μήνυμα ότι η σωματική επιθετικότητα είναι ένας αποδεκτός τρόπος για να πάρετε αυτό που θέλετε.
Επιπλέον, τα παιδιά δεν μαθαίνουν απαραίτητα τον λόγο για τον οποίο πρέπει να συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Για παράδειγμα, αν ένα παιδί αγγίξει το μάτι της κουζίνας που καίει και το χτυπήσουν, το παιδί πιθανότατα θα μάθει να μην αγγίζει πια την κουζίνα.
Ωστόσο, αυτό που δεν θα μάθει μόνο από το ξύλο είναι γιατί δεν πρέπει να αγγίζει το καυτό μάτι της κουζίνας.
Όταν ένα παιδί φάει ξύλο σε αυτή την περίπτωση, χάνεται μια ευκαιρία διδασκαλίας για τα μαθήματα ασφάλειας στην κουζίνα.
Το ξύλο βάζει ένα τέλος στη συμπεριφορά, αλλά δεν ενθαρρύνει το παιδί να παίρνει αποφάσεις ή να αναρωτιέται γιατί μια συγκεκριμένη απόφαση δεν είναι καλή.
Επίσης, δεν παρέχει υποστήριξη για την ανάπτυξη της αυτονομίας, της συναισθηματικής διαχείρισης, του ελέγχου των παρορμήσεων, της αυτογνωσίας και της υπευθυνότητας.
Η αυταρχική διαπαιδαγώγηση, η οποία συχνά περιλαμβάνει αυστηρούς κανόνες και ξυλοδαρμό, συνήθως δεν λαμβάνει υπόψη την οπτική γωνία ή τα συναισθήματα του παιδιού.
Αυτή η προσέγγιση μπορεί να εκληφθεί ως απομονωτική, ψυχρή και ασεβής προς το παιδί.
Το ξύλο διαμορφώνει επίσης επιθετική συμπεριφορά.
Μολονότι το παιδί δέχεται το ξύλο στο πλαίσιο της πειθαρχίας, αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει ενώ ο ενήλικας είναι θυμωμένος, επομένως επιδεικνύει σε ένα μικρό παιδί ότι είναι αποδεκτό να χτυπάς κάποιον όταν είσαι θυμωμένος ή δυσαρεστημένος με τη συμπεριφορά κάποιου.
Ως γονέας, είστε το μεγαλύτερο πρότυπο του παιδιού σας.
Τα παιδιά παρακολουθούν πάντα αυτό που κάνετε.
Ακόμα και αν λέτε στο παιδί σας ότι δεν πρέπει να χτυπάει κάποιον, χτυπώντας το παιδί σας, δείχνετε ότι αυτή η πράξη είναι αποδεκτή.
Είναι επίσης σημαντικό να λάβετε υπόψη σας ότι, καθώς ένα παιδί μεγαλώνει, είναι πιθανό να θυμώσει με τον γονέα του που το δέρνει.
Αντί να σκέφτεται τι έχει κάνει για να δικαιολογήσει το ξύλο, το παιδί εστιάζει στην τιμωρία και στο να νιώθει άσχημα για τον εαυτό του, αντί για την ίδια του τη συμπεριφορά.
Μπορεί επίσης να νιώθει ότι φοβάται τον γονέα του εάν εκείνος χρησιμοποιεί τη σωματική πειθαρχία για να το ελέγξει.
Μπορεί επίσης να σκεφτεί ότι αν είναι αποδεκτό από τον γονέα τους να το χτυπά, τότε είναι φυσιολογικό να μπορεί και το ίδιο να χτυπάει τους άλλους.
Στη διατύπωση των πολιτικών της το 2018 κατά της σωματικής τιμωρίας, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής επικαλείται έρευνες που δείχνουν ότι οι επανειλημμένες ξυλιές συνδέονται με επιθετική συμπεριφορά στα μικρά παιδιά στο σπίτι και στο σχολείο.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) εκφράζει σαφή άποψη για το ξυλοδαρμό των παιδιών. Είναι εναντίον του και πιστεύει ότι προκαλεί βλάβες, σωματικές και συναισθηματικές. Στην έβδομη έκδοση του βιβλίου Caring for Your Baby and Young Child: Birth to Age 5, η AAP αναφέρει:
“Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής αντιτίθεται σθεναρά στο να χτυπάτε ένα παιδί για οποιονδήποτε λόγο. Εάν το ξύλο είναι αυθόρμητο, οι γονείς θα πρέπει αργότερα να εξηγήσουν με ηρεμία γιατί το έκαναν, τη συγκεκριμένη συμπεριφορά που το προκάλεσε και πόσο θυμωμένοι ένιωσαν. Θα μπορούσαν επίσης να ζητήσουν συγγνώμη από το παιδί τους για την απώλεια του ελέγχου τους. Αυτό συνήθως βοηθά το μικρό παιδί να κατανοήσει και να αποδεχτεί τον ξυλοδαρμό και αποτελεί για το παιδί πρότυπο για το πώς να διορθώσει ένα λάθος”.
Εναλλακτικές στρατηγικές πειθαρχίας αντί του ξυλοδαρμού
Η επιλογή να μην χτυπάτε το παιδί σας δεν σημαίνει ότι παραιτείστε από τη διαχείριση της συμπεριφοράς του παιδιού σας.
Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι για να πειθαρχήσετε ένα παιδί εκτός από το να το δέρνετε.
Οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση της εξουσιαστικής γονικής προσέγγισης, η οποία επικεντρώνεται στην παροχή ευγενικών αλλά σταθερών κανόνων και καθοδήγησης.
Αυτό δείχνει σεβασμό στην κρίση του παιδιού και ενδιαφέρον για τη ιδιαίτερή του οπτική γωνία, αλλά ταυτόχρονα παραμένει προστατευτική και στοργική.
Ο καθορισμός ξεκάθαρων ορίων και απαιτήσεων επιτρέπει στα παιδιά να γνωρίζουν ποια συμπεριφορά θέλετε να βλέπετε, γεγονός που μπορεί να προλάβει πολλά θέματα πειθαρχίας.
Όταν παρατηρείται κακή συμπεριφορά, στρατηγικές όπως οι κυρώσεις και η στέρηση προνομίων είναι αποτελεσματικές στο να διδάξουν στο παιδί τη διαφορά μεταξύ σωστού και λάθους και να το παρακινήσουν να τηρήσει τους κανόνες.
Οι φυσικές ή λογικές συνέπειες επιτρέπουν στο παιδί σας να διαπιστώσει τι συμβαίνει όταν δεν ακούει. Για παράδειγμα, όταν δεν παίρνει μαζί του ένα μπουφάν, θα κρυώσει.
Αν δεν μαζέψει τα παιχνίδια του, μπορεί να του πάρετε τα παιχνίδια. Αν τσακωθεί με τα αδέρφια του για το τηλεχειριστήριο, μπορεί να κλείσει η τηλεόραση.
Μια άλλη τεχνική είναι η ανακατεύθυνση, η οποία δίνει στο παιδί σας να καταλάβει ότι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται δεν είναι αποδεκτός, παρέχοντας παράλληλα μια θετική εναλλακτική λύση.
Το κλειδί για την πειθαρχία ενός παιδιού δεν είναι απλώς να το κάνουμε να σταματήσει να κάνει κάτι (αν και αυτό είναι σίγουρα σημαντικό).
Η πειθαρχία πρέπει επίσης να θεωρείται ως ευκαιρία για μάθηση.
Πρέπει να είστε συνεπείς και όχι επιεικείς, αλλά και ευαίσθητοι και ανοιχτοί και έτοιμοι για συζητήσεις.
Δείτε τα λάθη των παιδιών ως μια ευκαιρία να προβληματιστούν και να αναπτύξουν καλές δεξιότητες λήψης αποφάσεων που μπορούν να χρησιμοποιήσουν στο μέλλον.
Όταν ένα παιδί συμπεριφέρεται άσχημα ή παραβιάζει κανόνες, εκμεταλλευτείτε το ως αφορμή για να ενισχύσετε τυχόν υπολειπόμενες δεξιότητες ή γνώσεις που μπορεί να αποτελούν τη ρίζα του προβλήματος.
Ενδέχεται επίσης να χρειάζεται περισσότερους περιορισμούς ή εποπτεία.
Όταν τα παιδιά κάνουν λάθη, δεν είναι λόγος να τα ντροπιάζετε ή να τα κατηγορείτε, είναι ζήτημα ότι δεν είναι έτοιμα γι’ αυτή την ελευθερία ή τη δεξιότητα.
Ο γονέας μπορεί τότε να παρέχει στο παιδί του την απαραίτητη βάση για να πετύχει και να είναι ασφαλές μέχρι να ωριμάσει λίγο περισσότερο.
Επιπλέον, προσπαθήστε να κατανοήσετε τα συναισθήματα του παιδιού σας, τα οποία μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην κακή συμπεριφορά του.
Βοηθήστε το να μάθει να μοιράζεται τα συναισθήματά του με ασφαλείς, αξιοπρεπείς και παραγωγικούς τρόπους.
Συχνά, τα παιδιά φέρονται άσχημα όταν έχουν έντονα συναισθήματα τα οποία δεν ξέρουν πώς να τα διαχειριστούν.
Διδάσκοντάς τα να κατονομάζουν και να επεξεργάζονται τα συναισθήματά τους μπορεί να τα βοηθήσετε να τα αντιμετωπίσουν και να νιώσουν ότι τα καταλαβαίνουν – και να μειώσετε την ανάγκη τους να παραβιάζουν κανόνες και να φέρονται άσχημα.
Πηγές
Where We Stand: Spanking https://www.healthychildren.org/English/family-life/family-dynamics/communication-discipline/Pages/Where-We-Stand-Spanking.aspx
What’s the Best Way to Discipline My Child? https://www.healthychildren.org/English/family-life/family-dynamics/communication-discipline/Pages/Disciplining-Your-Child.aspx
