Για πολλούς ανθρώπους, η πανδημία ενέτεινε τις ανησυχίες για τη μοναξιά. Μια νέα ερευνητική μελέτη που διεξήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε άμεση σχέση μεταξύ των επιπτώσεων της μοναξιάς και της εντονότερης ψυχικής δυσφορίας.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν συνεντεύξεις με 59 ενήλικες που αντιμετώπιζαν προβλήματα ψυχικής υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο και διαπίστωσαν ότι η ψυχική δυσφορία μπορεί να επηρεάσει τη χρόνια μοναξιά, δηλαδή το να αισθάνεται κανείς συχνά ή πάντα μόνος.
Τι δείχνει η έρευνα
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι από τις συνεντεύξεις που διεξήχθησαν για τη μελέτη προέκυψαν τέσσερα θέματα: τι σημαίνει “μοναξιά“, παράγοντες που συμβάλλουν στη συνεχή μοναξιά, η σύνδεση μεταξύ της χρόνιας μοναξιάς και της ψυχικής υγείας και λύσεις για τη μείωση της μοναξιάς.
Ειδικότερα, η μελέτη αυτή διαπίστωσε ότι ορισμένες ομάδες είναι πιο ευάλωτες στη χρόνια μοναξιά, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρία και των μελών της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας.
Παρόλο που η μελέτη αυτή περιελάμβανε ένα κάπως ποικιλόμορφο δείγμα ατόμων με διαφορετικό υπόβαθρο, τύπους προβλημάτων ψυχικής υγείας, χρήση υπηρεσιών και τοποθεσίες, οι ερευνητές σημειώνουν ότι το πλαίσιο της πανδημίας μπορεί να επηρέασε τις αφηγήσεις για τη μοναξιά.
Το στίγμα επηρεάζει τις ψυχικές διαταραχές και τη μοναξιά
Τα προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη και το άγχος, για ορισμένους ανθρώπους αποτελούν καταλύτη για την απομόνωση. Για αυτούς τους ανθρώπους, είναι σαν να πέφτεις κάτω πριν καν μπορέσεις να σηκωθείς.
Η μοναξιά και η απομόνωση μπορεί να γίνει μια μορφή αυτοπαραμέλησης. Όπως ακριβώς χρειαζόμαστε αυτοφροντίδα και χρόνο για τον εαυτό μας, πρέπει επίσης να συμμετέχουμε στην κοινότητά μας για να έχουμε μια αίσθηση σκοπού.
Αν δεν είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτό, οι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι η αποχώρηση από την εργασία μπορεί να είναι δύσκολη.
Αν ένα άτομο έχει την ταυτότητά του δεμένη με μια δουλειά, και του την αφαιρέσεις, τότε αυτή η αίσθηση του σκοπού χάνεται και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη.
Υπάρχει ένα στίγμα που συνδέεται με τα θέματα ψυχικής υγείας, ιδίως όσον αφορά την ψυχική υγεία και την απομόνωση. Αυτό το στίγμα συχνά προέρχεται από το ότι οι άλλοι παρερμηνεύουν αυτή την απομόνωση.
Δεδομένου ότι οι περισσότεροι μπορεί να μην θέλουν να επιβαρύνουν τους άλλους, μπορεί να αποσυρθούν. Έτσι, ένα άτομο μπορεί να αρχίσει να απομονώνεται χωρίς να συνειδητοποιεί ότι το κάνει και χωρίς οι άλλοι να το αντιλαμβάνονται ή να γνωρίζουν το γιατί.
Όταν ένα άτομο συνειδητοποιήσει ότι έχει λίγο-πολύ αποτραβηχτεί από τους αγαπημένους του, είναι σημαντικό να ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής, το οποίο μπορεί να σημαίνει να γνωστοποιήσει ότι περνάει δύσκολες στιγμές, καθώς και να αναζητήσει επαγγελματική βοήθεια, εφόσον χρειάζεται.
Η ελπίδα ότι η οικογένεια και οι φίλοι θα παράσχουν επαρκή υποστήριξη για την τόνωση της ψυχικής υγείας μπορεί να επιβαρύνει τις σχέσεις.
Τα ευρήματα αυτά αποτελούν επιβεβαίωση αυτού που ήταν ήδη γνωστό στην κοινότητα της ψυχικής υγείας καθώς και στο ευρύ κοινό.
Ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζει πόσο συχνή είναι η εξέλιξη προς την αυτοαπομόνωση σχετικά με την ψυχική υγεία του ατόμου, και μπορεί να συμβαίνει ακριβώς μπροστά στα μάτια σας. Με άλλα λόγια, η απομόνωση δεν είναι απαραίτητο να είναι μια υπόθεση φυσικής απομάκρυνσης από τους ανθρώπους.
Η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι ζωτικής σημασίας
Τα προβλήματα ψυχικής υγείας έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην κοινωνική μας ζωή και μπορεί να δυσκολέψουν κάποιον να κάνει αληθινές φιλίες.
Αυτή η δυσκολία μπορεί να οδηγήσει σε μοναξιά, η οποία πάλι μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά πλάσματα και είναι λογικό να βρισκόμαστε κοντά σε άλλους ανθρώπους.
Η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση αυξάνουν τον κίνδυνο ψυχικής ασθένειας.
Όταν είστε μόνοι και δεν έχετε κοινωνική αλληλεπίδραση, είναι πιο πιθανό να πάθετε κατάθλιψη.
Υπάρχει στίγμα όσον αφορά τη μοναξιά και την ψυχική υγεία στην κοινωνία μας. Για να σπάσει αυτός ο κύκλος, οι άνθρωποι μπορούν να είναι πιο ανοιχτοί με την ασθένειά τους, ώστε όσοι υποφέρουν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι μόνοι.
Η μοναξιά και η σχέση της με την ψυχική υγεία δεν έχουν μελετηθεί πολύ- ωστόσο, μελέτες όπως η συγκεκριμένη δείχνουν πόσο σημαντικές είναι και οι δύο και πώς συνδέονται.
Οι άνθρωποι ορισμένων πολιτισμών μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο μοναξιάς σε σύγκριση με άλλους πολιτισμούς και εθνότητες,
Ενώ τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς που αισθάνονται μοναξιά, απαιτείται σύνδεση με άλλους ανθρώπους.
Όσο πιο γρήγορα αναγνωρίσουμε το πρόβλημα, τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να βρούμε πραγματικές λύσεις. Δυστυχώς, στην κοινωνία μας δεν μιλάμε πολύ για τη μοναξιά- ωστόσο, είναι ένα σημαντικό πρόβλημα και τα φάρμακα από μόνα τους δεν πρόκειται να το λύσουν.
Χρειάζεται έγκαιρη παρέμβαση για τη μοναξιά
Ο κοινός πυρήνας των διαφόρων αγχωδών διαταραχών είναι η αποφυγή που βασίζεται στο φόβο.
Εάν ένα άτομο έχει μία ή περισσότερες αρνητικές κοινωνικές εμπειρίες θεωρούμενης αποτυχίας ή ντροπής, αυτό μπορεί να το οδηγήσει να απορρίψει μελλοντικές προτάσεις για επαφή με άλλους.
Η επαναλαμβανόμενη αποφυγή κοινωνικών δραστηριοτήτων οδηγεί σε μείωση των σχέσεών μας με την πάροδο του χρόνου. Αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε διαγνωστέες και εξουθενωτικές καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως η κοινωνική φοβία ή η αγοραφοβία.
Όταν οι δεσμοί με το κοινωνικό σύνολο διακόπτονται ξαφνικά ή αλλάζουν δραματικά λόγω ενός γεγονότος όπως η συνταξιοδότηση, αυτό μπορεί να προκαλέσει καταθλιπτικά συμπτώματα όπως πεσμένη διάθεση, μειωμένη ενέργεια, κακή συγκέντρωση και προβλήματα ύπνου.
Δεν χρειάζεται να κοιτάξει κανείς παρά τις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να διαπιστώσει το στίγμα που συνδέεται με τη μοναξιά και τα προβλήματα ψυχικής υγείας. Με πολλούς τρόπους, το αντίδοτο στον φόβο που βασίζεται στην αποφυγή είναι να προσεγγίσουμε εκ νέου τις ίδιες δυνητικά αγχωτικές κοινωνικές καταστάσεις.
Για όσους δυσκολεύονται να συνδεθούν με άλλους, μπορεί να είναι χρήσιμο να προγραμματίσετε οργανωμένες ομαδικές δραστηριότητες, όπως εμπειρίες που βασίζονται στη φύση, για παράδειγμα πεζοπορία, αθλητικές ομάδες ή μαθήματα γυμναστικής.
Η ενασχόληση με δραστηριότητες που βασίζονται στον πολιτισμό, όπως μαθήματα και εκδηλώσεις μουσικής, χορού, φωτογραφίας ή τέχνης, μπορεί να είναι ένας άλλος ασφαλής και ικανοποιητικός τρόπος για να συνδεθείτε με άλλους. Η δια βίου μάθηση μέσω συνεχών μαθημάτων, αλλά και η εθελοντική προσφορά βοήθειας σε άλλους είναι αξιόπιστοι τρόποι για να διατηρήσετε τις κοινωνικές εμπειρίες στις καθημερινές σας εμπειρίες.
