Η θεραπεία μιας οξείας καρδιακής προσβολής (οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου) πρέπει να είναι άμεση και συνολική.
Η θεραπεία αποσκοπεί στην σταθεροποίηση του καρδιαγγειακού συστήματος και στην πρόληψη ή την ελαχιστοποίηση των μακροχρόνιων επιπλοκών.
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει αγγειοπλαστική και τη χρήση θρομβολυτικών ή άλλων φαρμάκων πρώτης γραμμής για το έμφραγμα.
Τα καρδιακά επεισόδια πρέπει να αντιμετωπίζονται επειγόντως, διότι η απόφραξη των στεφανιαίων αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα την καρδιά έχει ως αποτέλεσμα τη νέκρωση μιας περιοχής του καρδιακού μυός -και η μεγαλύτερης διάρκειας διακοπή ή μείωση της ροής του αίματος σημαίνει μεγαλύτερη βλάβη.
Άμεσες προτεραιότητες
Οι πρώτες ώρες μετά την καρδιακή προσβολή είναι κρίσιμες. Η παροχή ιατρικής βοήθειας το συντομότερο δυνατό είναι απαραίτητη για την πρόληψη της καρδιακής ανακοπής, τη διαφύλαξη του καρδιακού μυός και την αποτροπή σχηματισμού περισσότερων θρόμβων αίματος.
Οι διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν να ανοίγεται η προσβεβλημένη στεφανιαία αρτηρία εντός 90 λεπτών για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος.
Εάν φτάσετε στο νοσοκομείο έχοντας πιθανή καρδιακή προσβολή, το ιατρικό προσωπικό θα ελέγξει αμέσως τα ζωτικά σας σημεία (σφυγμό και αρτηριακή πίεση) και θα προετοιμαστεί για την αντιμετώπιση τυχόν απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων, όπως η κοιλιακή μαρμαρυγή.
Θα πραγματοποιηθεί επίσης ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) και έλεγχος των καρδιακών ενζύμων. Τα επίπεδα καρδιακής τροπονίνης υψηλής ευαισθησίας είναι πιθανό να ελεγχθούν – είναι ο προτιμώμενος βιοδείκτης για τη μυοκαρδιακή βλάβη (βλάβη των καρδιακών κυττάρων).
Η θεραπεία αρχίζει μόλις υπάρχει υποψία καρδιακής προσβολής.
Η θεραπεία μπορεί να είναι η ακόλουθη:
- Χορηγείται ασπιρίνη για την πρόληψη της περαιτέρω πήξης του αίματος
- Θεραπεία με οξυγόνο
- Νιτρογλυκερίνη για τη βελτίωση της ροής του αίματος
- Θεραπεία του θωρακικού πόνου
Η ομάδα φροντίδας υγείας θα προσδιορίσει επίσης τον τύπο της καρδιακής προσβολής:
Ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανύψωση του ST-διαστήματος (STEMI), είναι όταν το ST-διάστημα στο ΗΚΓ είναι αυξημένο, συνήθως λόγω πλήρους απόφραξης σε μία μόνο στεφανιαία αρτηρία, που είναι γνωστή ως το “ένοχο” αγγείο.
Ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς ανύψωση του ST-διαστήματος (NSTEMI), όταν δεν υπάρχει ανύψωση του ST-διαστήματος στο ΗΚΓ και η αποφραγμένη αρτηρία είναι πιθανό να είναι μία από τις πολλές αποφράξεις, γνωστή και ως διάχυτη στεφανιαία νόσος ή από διαλείπουσα απόφραξη ενός πολύ στενωμένου αγγείου.
Με βάση τη διάγνωση, η ιατρική ομάδα θα ξεκινήσει θεραπεία για την αποκατάσταση της ροής του αίματος μέσω των φραγμένων ή μερικώς φραγμένων αιμοφόρων αγγείων.
Επεμβάσεις
Σε περίπτωση STEMI ή NSTEMI, πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να ξεμπλοκαριστεί η αρτηρία, να αρχίσει να ρέει ξανά αίμα μέσα από αυτήν το συντομότερο δυνατό και να αποτραπεί η βλάβη του μυοκαρδίου.
Μια βασική θεραπεία είναι μια μη χειρουργική διαδικασία που ονομάζεται αγγειοπλαστική της στεφανιαίας με μπαλονάκι, η οποία ονομάζεται επίσης διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PCI).
Ένας λεπτός σωλήνας με μπαλόνι εισάγεται μέσω ενός αιμοφόρου αγγείου στην αποφραγμένη αρτηρία. Στη συνέχεια, το μπαλόνι φουσκώνει για να σπρώξει τον θρόμβο προς το τοίχωμα της αρτηρίας και να αποκαταστήσει τη ροή του αίματος.
Μετά την επέμβαση μπορεί να τοποθετηθεί ένα στεντ για να διατηρηθεί το αιμοφόρο αγγείο ανοιχτό.
Στις περιπτώσεις μερικώς αποφραγμένων αιμοφόρων αγγείων, η PCI μπορεί επίσης να είναι ευεργετική, ανάλογα με το επίπεδο σοβαρότητας του εμφράγματος. Περίπου το 32% έως 40% των ασθενών με οξεία στεφανιαία σύνδρομα NSTEMI θα υποβληθούν σε διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση στο νοσοκομείο.
Η αορτοστεφανιαία παράκαμψη με μόσχευμα (μπαϊπάς) μπορεί να εξεταστεί ως λύση για ασθενείς που δεν είναι υποψήφιοι για διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση ή που έχουν υποστεί καρδιογενές σοκ.
Κατά τη διάρκεια αυτής της χειρουργικής επέμβασης, μια υγιής φλέβα αφαιρείται από άλλο σημείο του σώματος και στη συνέχεια επανασυνδέεται στην πληγείσα περιοχή για να παρακαμφθεί το φραγμένο τμήμα και να αποκατασταθεί η ροή του αίματος προς την καρδιά.
Φαρμακευτική αγωγή
Υπάρχουν πολλά φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την καρδιακή προσβολή για να σταματήσουν το επεισόδιο και να βοηθήσουν στην πρόληψη περαιτέρω βλάβης της καρδιάς.
Θρομβολυτική θεραπεία
Αυτή η προσέγγιση για τη θεραπεία μιας οξείας καρδιακής προσβολής περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων για τη διάσπαση ενός θρόμβου αίματος.
Αυτά τα ισχυρά φάρμακα, γνωστά και ως θρομβολυτικά ή ινωδολυτικοί παράγοντες, χορηγούνται μόνο σε περίπτωση STEMI (πλήρους απόφραξης σε μία μόνο στεφανιαία αρτηρία). Χορηγούνται ενδοφλεβίως και διαλύουν τους θρόμβους αίματος που βρίσκονται στη διαδικασία σχηματισμού.
Η θρομβολυτική θεραπεία είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιηθεί σε ασθενείς με STEMI εάν η αγγειοπλαστική δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ή δεν αποτελεί ασφαλή επιλογή.
Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται εάν το φάρμακο χορηγηθεί το συντομότερο δυνατό μετά την εμφάνιση του θωρακικού πόνου, συνήθως σε λιγότερο από 12 ώρες.
Ο ενεργοποιητής του πλασμινογόνου των ιστών (tPA) είναι ο τύπος θρομβολυτικού που χρησιμοποιείται συχνότερα για τη διάσπαση ενός θρόμβου αίματος κατά τη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής.
Η κύρια παρενέργεια της θρομβολυτικής θεραπείας είναι η αιμορραγία, γεγονός που την καθιστά μη ασφαλή για ασθενείς με υψηλό κίνδυνο αυτής της επιπλοκής, όπως για παράδειγμα για όσους έχουν υποβληθεί σε πρόσφατη χειρουργική επέμβαση, έχουν ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου λόγω εγκεφαλικής αιμορραγίας ή έχουν πολύ υψηλή αρτηριακή πίεση.
Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή – Αντιπηκτικά
Η ασπιρίνη είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο αντιαιμοπεταλιακό. Μειώνει την συγκολλητικότητα των αιμοπεταλίων, δυσκολεύοντας έτσι τον σχηματισμό ή τη μεγέθυνση των θρόμβων αίματος.
Η μισή ή μία ολόκληρη ασπιρίνη ενηλίκων χωρίς επικάλυψη, μασημένη ή θρυμματισμένη, που λαμβάνεται το συντομότερο δυνατό όταν υπάρχει υποψία καρδιακής προσβολής (ή οποιουδήποτε συμβάντος οξέος στεφανιαίου συνδρόμου) μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα.
Οι ασθενείς με καρδιακή προσβολή αντιμετωπίζονται συχνά με διπλή αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία, που σημαίνει ότι λαμβάνονται δύο τύποι αντιαιμοπεταλιακών παραγόντων για την πρόληψη της πήξης του αίματος.
Εκτός από την ασπιρίνη, ο γιατρός σας θα σας συνταγογραφήσει έναν αναστολέα P2Y12, όπως η κλοπιδογρέλη, η πρασουγκρέλη ή η τικαγκρελόρη.
Αντιπηκτικά
Τα αντιπηκτικά επιβραδύνουν την ικανότητα του σώματός σας να δημιουργεί θρόμβους. Χορηγούμενα εντός των πρώτων 24 ωρών μετά από μια οξεία καρδιακή προσβολή, αυτά τα αντιπηκτικά βοηθούν στην πρόληψη της θρόμβωσης στις αρτηρίες σας και μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο μακροχρόνιας θνησιμότητας.
Τα φάρμακα αυτά είναι τα εξής:
- Ηπαρίνη
- Κουμαδίνη (βαρφαρίνη)
- Eliquis (απιξαμπάνη)
- Xarelto (ριβαροξαμπάνη)
Τα Eliquis, Xarelto και παρόμοια φάρμακα αποκαλούνται μερικές φορές νέα από του στόματος αντιπηκτικά (NOACs).
Βήτα-αναστολείς ή Βήτα-αποκλειστές
Οι βήτα-αναστολείς βελτιώνουν σημαντικά την επιβίωση των ασθενών με έμφραγμα. Τα φάρμακα αυτά συνιστώνται συνήθως από την πρώτη ημέρα μετά την καρδιακή προσβολή.
Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των φαρμάκων είναι ο αποκλεισμός των β-αδρενεργικών υποδοχέων. Σήμερα είναι διαθέσιμοι αρκετοί β-αδρενεργικοί αποκλειστές που σε γενικές γραμμές είναι εξίσου δραστικοί.
Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι μερικοί β-αποκλειστές μπορούν να προκαλέσουν μείωση των επανεμφραγμάτων στους ασθενείς που έχουν υποστεί έμφραγμα μυοκαρδίου.
Η χορήγηση β-αποκλειστών πρέπει να αποφεύγεται, σε άτομα με ιστορικό βρογχικού άσθματος ή χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, εκτός αν δεν υπάρχει εναλλακτική θεραπεία, οπότε χορηγούνται με εξαιρετική προσοχή.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, οι β-αναστολείς που συνταγογραφούνται συχνότερα μετά από καρδιακή προσβολή είναι οι εξής:
- Lopressor, Toprol XL (μετοπρολόλη)
- Corgard (ναδολόλη)
- Inderal (προπρανολόλη)
- Sectral (ασεβουτολόλη)
- Tenormin (ατενολόλη)
Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης ( ΜΕΑ)
Αυτά τα φάρμακα διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία και επιτρέπουν στο αίμα να ρέει πιο εύκολα. Οι αναστολείς του ΜΕΑ έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνουν σημαντικά την έκβαση των ασθενών που έχουν υποστεί βαρύ καρδιακό επεισόδιο ή παρουσιάζουν σημάδια καρδιακής ανεπάρκειας, αν και μπορούν επίσης να είναι ευεργετικοί σε ασθενείς με λιγότερο σοβαρά καρδιακά επεισόδια.
Οι αναστολείς του ΜΕΑ χορηγούνται συνήθως κατά τη διάρκεια των πρώτων 24 ωρών μετά την καρδιακή προσβολή.
Στατίνες
Οι στατίνες φαίνεται να βελτιώνουν την επιβίωση μετά από καρδιακή προσβολή ανεξάρτητα από τα επίπεδα χοληστερόλης, πιθανώς μειώνοντας τη φλεγμονή ή σταθεροποιώντας τις πλάκες των στεφανιαίων αρτηριών με κάποιον άλλο τρόπο.
Τις περισσότερες φορές, οι στατίνες πρέπει να ξεκινούν πριν ο ασθενής με καρδιακή προσβολή φύγει από το νοσοκομείο. Μερικές φορές είναι ωφέλιμο να ξεκινούν ακόμη νωρίτερα.
