Η οστεομυελίτιδα είναι μια λοίμωξη των οστών που προκαλείται από βακτήρια ή μύκητες.
Προκαλεί επώδυνη διόγκωση του μυελού των οστών, του μαλακού ιστού στο εσωτερικό των οστών σας.
Χωρίς θεραπεία, το πρήξιμο από αυτή τη λοίμωξη των οστών μπορεί να διακόψει την παροχή αίματος στα οστά σας, προκαλώντας το θάνατο του οστού.
Τι είναι ο μυελός των οστών;
Ορισμένα οστά στο σκελετικό σας σύστημα, όπως το ισχίο και τα μηριαία οστά, περιέχουν μαλακό, σπογγώδη ιστό.
Αυτός ο ιστός, που ονομάζεται μυελός των οστών, παράγει βλαστικά κύτταρα που παράγουν κύτταρα αίματος και αιμοπετάλια.
Πόσο συχνή είναι η οστεομυελίτιδα;
Η οστεομυελίτιδα προσβάλλει περίπου 2 έως 5 σε κάθε 10.000 άτομα. Είναι μία από τις παλαιότερες ασθένειες που έχουν καταγραφεί.
Ποιος μπορεί να εκδηλώσει οστεομυελίτιδα;
Η οστεομυελίτιδα προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών και φύλων. Τα παιδιά κάτω των 3 ετών, οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με σοβαρές ιατρικές παθήσεις είναι πιο επιρρεπή στην πάθηση.
Στα παιδιά, η λοίμωξη είναι πιο πιθανό να προσβάλλει τα μακρά οστά, όπως εκείνα που βρίσκονται στα πόδια και τα χέρια.
Στους ενήλικες, οι λοιμώξεις των οστών στοχεύουν συχνότερα τη σπονδυλική στήλη.
Ποιοι είναι οι τύποι οστεομυελίτιδας;
Οι τύποι οστεομυελίτιδας είναι οι εξής:
Οξεία: Αυτή η λοίμωξη εμφανίζεται ξαφνικά. Μπορεί να έχετε πυρετό και στη συνέχεια να εμφανίσετε πόνο στη μολυσμένη περιοχή ημέρες αργότερα.
Χρόνια: Η χρόνια οστεομυελίτιδα είναι μια λοίμωξη των οστών που δεν υποχωρεί με θεραπείες. Προκαλεί πόνο στα οστά και επαναλαμβανόμενη εκροή (πύον). Σπάνια, η χρόνια οστεομυελίτιδα δεν έχει συμπτώματα. Η λοίμωξη μπορεί να παραμείνει απαρατήρητη για μήνες ή και χρόνια.
Σπονδυλική: Αυτός ο τύπος προσβάλλει τη σπονδυλική στήλη. Προκαλεί χρόνιο πόνο στην πλάτη που χειροτερεύει όταν κινείστε. Θεραπείες όπως η ξεκούραση, η θέρμανση και τα παυσίπονα δεν βοηθούν. Σπάνια προκαλεί πυρετό. Τα άτομα που ζουν σε οίκους ευγηρίας, κάνουν κατάχρηση ενδοφλέβιων φαρμάκων ή υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση είναι πιο επιρρεπή σε λοιμώξεις των οστών της σπονδυλικής στήλης.
Τι προκαλεί οστεομυελίτιδα;
Η οστεομυελίτιδα εμφανίζεται όταν βακτήρια από κοντινό μολυσμένο ιστό ή από ανοικτή πληγή κυκλοφορούν στο αίμα σας και εγκαθίστανται στο οστό, όπου πολλαπλασιάζονται.
Το βακτήριο Staphylococcus aureus (χρυσίζων σταφυλόκοκκος) είναι συνήθως η αιτία της οστεομυελίτιδας.
Μερικές φορές, ένας μύκητας ή άλλο μικρόβιο προκαλεί οστική λοίμωξη.
Κινδυνεύετε περισσότερο να πάθετε οστεομυελίτιδα εάν έχετε:
- Τεχνητή άρθρωση, όπως για παράδειγμα αντικατάσταση ισχίου.
- Λοίμωξη του αίματος ή καταστάσεις όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία.
- Διαβήτη, ιδίως έλκος στο πόδι που σχετίζεται με τον διαβήτη.
- Μεταλλικά εμφυτεύματα στο οστό, όπως μια βίδα.
- Τραυματισμούς λόγω πίεσης (πληγές κατάκλισης).
- Πρόσφατο σπασμένο οστό ή χειρουργική επέμβαση στα οστά.
- Τραυματισμό ή πληγή
- Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεομυελίτιδας;
Τα συμπτώματα της οστεομυελίτιδας ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο και την αιτία. Ορισμένα άτομα με χρόνια οστεομυελίτιδα δεν έχουν κανένα σύμπτωμα.
Εκτός από τον πόνο, η μολυσμένη περιοχή μπορεί να είναι κόκκινη, ζεστή, πρησμένη και ευαίσθητη στην αφή.
Άλλα σημάδια της οστεομυελίτιδας είναι τα ακόλουθα:
- Εκροή (κίτρινο πύον).
- Πυρετός.
- Ευερεθιστότητα ή λήθαργος.
- Περιορισμένη, επώδυνη κίνηση.
- Απώλεια της όρεξης.
- Πόνος στη μέση.
- Ναυτία και εμετός.
- Ιδρώτας ή ρίγη.
Πώς διαγιγνώσκεται η οστεομυελίτιδα;
Αφού αξιολογήσει τα συμπτώματά σας και πραγματοποιήσει μια φυσική εξέταση, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει μία ή περισσότερες από τις παρακάτω εξετάσεις:
- Αιματολογικές εξετάσεις: Η γενική αίματος (CBC) ανιχνεύει σημάδια φλεγμονής και λοίμωξης. Μια καλλιέργεια αίματος αναζητά βακτήρια στην κυκλοφορία του αίματός σας.
- Απεικονιστικές εξετάσεις: Οι ακτίνες Χ, οι μαγνητικές τομογραφίες, οι αξονικές τομογραφίες και οι υπέρηχοι παρέχουν εικόνες των οστών, των μυών και των ιστών σας.
- Σπινθηρογράφημα οστών: Η σάρωση οστών χρησιμοποιεί μια μικρή ποσότητα ασφαλούς, ραδιενεργού υλικού για τον εντοπισμό λοιμώξεων ή καταγμάτων κατά τη διάρκεια μιας απεικονιστικής εξέτασης.
- Βιοψία: Ο γιατρός διενεργεί βιοψία με βελόνα για τη λήψη δειγμάτων υγρού, ιστού ή οστού προκειμένου στη συνέχεια να εξεταστεί για ενδείξεις λοίμωξης.
Ποιες είναι οι επιπλοκές της οστεομυελίτιδας;
Οι επιπλοκές της οστεομυελίτιδας είναι μεταξύ άλλων οι εξής:
- Αποστήματα: Η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί στους μυς και τους μαλακούς ιστούς, προκαλώντας αποστήματα. Αυτοί οι θύλακες πύου μπορεί να διεισδύσουν μέσα από το δέρμα σας. Τα άτομα με χρόνια οστεομυελίτιδα είναι πιο πιθανό να έχουν υποτροπιάζοντα αποστήματα. Η θεραπεία για την αποστράγγιση αυτών των αποστημάτων μπορεί να αυξήσει ελαφρώς τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος.
- Οστικός θάνατος: Ονομάζεται επίσης οστεονέκρωση, και μπορεί να επέλθει εάν το οίδημα από τη λοίμωξη διακόψει τη ροή του αίματος προς το οστό σας. Πολύ σπάνια, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ενός άκρου ή ακρωτηριασμό.
- Καθυστερημένη ανάπτυξη: Η οστεομυελίτιδα σε ένα αναπτυσσόμενο παιδί μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη των οστών.
Πώς αντιμετωπίζεται ή θεραπεύεται η οστεομυελίτιδα;
Η λοίμωξη των οστών μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για να επουλωθεί.
Η λοίμωξη μπορεί να υποχωρήσει γρηγορότερα εάν ξεκινήσετε τη θεραπεία εντός τριών έως πέντε ημερών από την πρώτη παρατήρηση των συμπτωμάτων.
Οι θεραπείες έχουν ως εξής:
- Αντιβιοτικά: Τα αντιβιοτικά σκοτώνουν τα βακτήρια που προκαλούν τη μόλυνση. Μπορεί να χρειαστείτε αντιβιοτικά για τέσσερις έως οκτώ εβδομάδες, ξεκινώντας με ενδοφλέβια (IV) αντιβιοτικά στο νοσοκομείο για μία ή δύο εβδομάδες. Στη συνέχεια θα παίρνετε φάρμακα από το στόμα για αρκετές εβδομάδες. Οι χρόνιες λοιμώξεις μπορεί να απαιτούν μήνες λήψης αντιβιοτικών.
- Αντιμυκητιασικά: Για τη θεραπεία μυκητιασικών λοιμώξεων, μπορεί να χρειαστεί να πάρετε αντιμυκητιασικά φάρμακα από το στόμα για μήνες.
- Αναρρόφηση με βελόνα: Ο γιατρός χρησιμοποιεί μια λεπτή βελόνα για να αποστραγγίσει το υγρό και το πύον από το απόστημα.
- Αναλγητικά: Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) αντιμετωπίζουν τον πόνο και τη φλεγμονή.
Μερικές φορές απαιτείται χειρουργική επέμβαση για τη θεραπεία των οστικών λοιμώξεων.
Θα χρειαστείτε αντιβιοτικά μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Οι χειρουργικές επιλογές είναι οι ακόλουθες:
Χειρουργική επέμβαση στα οστά: Ο γιατρός αφαιρεί χειρουργικά (ξεφλουδίζει) τους μολυσμένους νεκρούς ιστούς και τα οστά. Αυτή η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε παραμορφώσεις των οστών.
Χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη: Τα άτομα με σπονδυλική οστεομυελίτιδα μπορεί να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη. Αυτή η διαδικασία εμποδίζει τους σπονδύλους να καταρρεύσουν και να βλάψουν τον νωτιαίο μυελό, τα νεύρα και άλλα μέρη του νευρικού σας συστήματος.
Πώς μπορώ να προλάβω την οστεομυελίτιδα;
Είναι σημαντικό να καθαρίζετε και να θεραπεύετε τις πληγές για να κρατάτε μακριά τα βακτήρια και να αποτρέπετε τις λοιμώξεις.
Εάν είχατε πρόσφατο κάταγμα ή χειρουργική επέμβαση σε οστό ή έχετε τεχνητή άρθρωση, επικοινωνήστε με τον γιατρό σας με το πρώτο σημάδι οποιασδήποτε λοίμωξης.
Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, δεν υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για να προλάβετε την οστεομυελίτιδα.
Ποια είναι η πρόγνωση (πρόβλεψη) για τα άτομα που έχουν οστεομυελίτιδα;
Οι περισσότεροι άνθρωποι με οστεομυελίτιδα αναρρώνουν με θεραπεία.
Η πρόγνωσή σας είναι καλύτερη όσο νωρίτερα προλάβετε τη λοίμωξη και ξεκινήσετε θεραπεία.
Οι αθεράπευτες ή χρόνιες λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη στα οστά, τους μυς και τους ιστούς.
Πότε πρέπει να ειδοποιήσω τον γιατρό;
Θα πρέπει να καλέσετε τον γιατρό σας εάν κινδυνεύετε από οστική λοίμωξη και παρουσιάσετε:
- Πόνο στην πλάτη που δεν βελτιώνεται με ξεκούραση ή αναλγητικά.
- Σημάδια λοίμωξης, όπως πυρετό και κίτρινο έκκριμα (πύον).
- Πόνο που δυσκολεύει την κίνηση.
Η οστεομυελίτιδα είναι μια σοβαρή κατάσταση που απαιτεί άμεση θεραπεία.
Οι περισσότερες λοιμώξεις των οστών υποχωρούν όταν λαμβάνετε αντιβιοτικά.
Βεβαιωθείτε ότι παίρνετε όλα τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, ακόμη και αν αρχίσετε να αισθάνεστε καλύτερα.
Η διακοπή των φαρμάκων σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορεί να επιτρέψει την επιστροφή της λοίμωξης.
Εάν κινδυνεύετε από οστεομυελίτιδα, μιλήστε με τον γιατρό σας για τα προειδοποιητικά σημάδια της λοίμωξης, ώστε να ξέρετε πότε να αναζητήσετε άμεση ιατρική φροντίδα.
