Το να μείνετε έγκυος δεν είναι πάντα τόσο εύκολο όσο μπορεί να ελπίζετε. Για πολλά ζευγάρια, η σύλληψη απαιτεί επιπλέον προσπάθεια και ιατρική παρέμβαση. Σε αυτό το σημείο εισέρχονται η ενδομήτρια σπερματέγχυση (IUI) και η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF).
Η εξωσωματική γονιμοποίηση και η ενδομήτρια σπερματέγχυση είναι δύο τύποι τεχνητών θεραπειών γονιμότητας που σας βοηθούν να μείνετε έγκυος όταν η φύση δεν τα καταφέρνει από μόνη της.
Κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας σπερματέγχυσης, το σπέρμα εγχέεται απευθείας στη μήτρα σας. Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια περίπλοκη αναπαραγωγική διαδικασία πολλών βημάτων που περιλαμβάνει διέγερση των ωαρίων, ανάκτηση, γονιμοποίηση στο εργαστήριο και μεταφορά.
Τι είναι η ενδομήτρια σπερματέγχυση;
Κατά την ενδομήτρια σπερματέγχυση, το σπέρμα τοποθετείται απευθείας στη μήτρα σας, γεγονός που μειώνει την απόσταση που πρέπει να διανύσουν τα σπερματοζωάρια και έτσι έχουν περισσότερες πιθανότητες να φτάσουν στα ωάριά σας.
Για τη μέθοδο ενδομήτριας σπερματέγχυσης, ένα δείγμα σπέρματος πλένεται για να διαχωριστούν τα σπερματοζωάρια από το σπερματικό υγρό και στη συνέχεια ολόκληρο το δείγμα των σπερματοζωαρίων εγχέεται απευθείας στη μήτρα.
Αυτό αυξάνει σημαντικά τον αριθμό των σπερματοζωαρίων στη μήτρα σε σχέση με την παραδοσιακή συνουσία.
Αυτή η απλή διαδικασία που πραγματοποιείται στο εργαστήριο λαμβάνει χώρα την επομένη ημέρα μετά την αύξηση της ωορρηξίας και συνήθως διαρκεί μόλις 5 έως 10 λεπτά.
Ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει έναν διαστολέα ή μητροσκόπιο για να εντοπίσει τον τράχηλο της μήτρας σας και στη συνέχεια θα εισάγει έναν λεπτό καθετήρα (σωλήνα) στη μήτρα σας, χρησιμοποιώντας τον για την έγχυση του δείγματος των σπερματοζωαρίων.
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση συνδυάζεται μερικές φορές με την πρόκληση ωορρηξίας, κατά την οποία λαμβάνετε φάρμακα για να διεγείρετε την ανάπτυξη και την απελευθέρωση των ωαρίων. Αυτό μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα σύλληψης σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τι είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση;
Η εξωσωματική γονιμοποίηση απαιτεί λίγα περισσότερα βήματα. Κανονικά, οι ωοθήκες σας παράγουν μόνο ένα ωοθυλάκιο κάθε μήνα, αλλά κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης, λαμβάνετε υψηλή δόση ενέσιμων ορμονών σε μια προσπάθεια να παραχθούν πολλαπλά ωοθυλάκια.
Ο στόχος είναι να παραχθούν 10 έως 15 ωοθυλάκια, τα οποία περιέχουν ωάρια. Κάποιες γυναίκες παράγουν περισσότερα και κάποιες λιγότερα, ανάλογα με την ηλικία, το ιατρικό ιστορικό και παράγοντες όπως το ωοθηκικό απόθεμα.
Η ικανότητα απόκτησης παιδιού μειώνεται σε όλες τις γυναίκες καθώς μεγαλώνουν, αλλά η ακριβής ηλικία κατά την οποία μια γυναίκα δεν μπορεί πλέον να συλλάβει διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα.
Σε ορισμένες γυναίκες, αυτό συμβαίνει σε μικρότερη ηλικία από ό,τι θα αναμενόταν κανονικά. Περίπου το ένα τρίτο των ζευγαριών θα έχει προβλήματα εγκυμοσύνης όταν η γυναίκα σύντροφος είναι ηλικίας 35 ετών ή μεγαλύτερη.
Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις που μπορούν να βοηθήσουν να φανεί το δυναμικό γονιμότητας μιας γυναίκας, που ονομάζεται επίσης ωοθηκικό απόθεμα.
Στην συνέχεια της διαδικασίας μόλις ωριμάσουν αυτά τα ωάρια, ο γιατρός τα ανακτά μέσω του κόλπου σας κατά τη διάρκεια μιας χειρουργικής επέμβασης 10 λεπτών στα εξωτερικά ιατρεία που ονομάζεται ανάκτηση ωαρίων.
Στη συνέχεια, τα ωάρια πηγαίνουν σε εργαστήριο για να ενωθούν με σπερματοζωάρια του συντρόφου ή δωρητή, και εκείνα που καταλήγουν σε έμβρυα είτε μεταφέρονται στη μήτρα σας είτε καταψύχονται για μελλοντική χρήση.
Τα πλεονεκτήματα της ενδομήτριας σπερματέγχυσης και της εξωσωματικής γονιμοποίησης
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση και η εξωσωματική γονιμοποίηση έχουν ως μέθοδοι η καθεμία μοναδικό ρόλο στη θεραπεία της υπογονιμότητας.
Ποια από τις δύο είναι κατάλληλη για εσάς;
Ο γιατρός σας θα ξεκινήσει με τον έλεγχο των αιτιών της υπογονιμότητας, που περιλαμβάνουν (αλλά δεν περιορίζονται σε αυτές) την ακανόνιστη ωορρηξία, το μη φυσιολογικό σπέρμα, τις φραγμένες σάλπιγγες και την ενδομητρίωση.
Θα εξετάσει επίσης την ηλικία σας, τις γνωστές παθήσεις, το προσωπικό ιστορικό υγείας και το οικογενειακό ιστορικό υγείας για να κάνει προτάσεις που θα είναι προσαρμοσμένες στις ανάγκες σας.
Πρόκειται για μια εξατομικευμένη διαδικασία, όπου, σε συνδυασμό με τις συστάσεις του γιατρού, η γνώμη και οι επιθυμίες της ασθενούς παίζουν τεράστιο ρόλο στο πώς αυτή θα προχωρήσει.
Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να κάνετε πρώτα ενδομήτρια σπερματέγχυση (IUI)
Ο γιατρός σας είναι πιθανό να σας προτείνει την διενέργεια ενδομήτριας σπερματέγχυσης εάν έχετε ανεξήγητη υπογονιμότητα (που σημαίνει ότι δεν μπορεί να εντοπιστεί η αιτία) ή εάν ο σύντροφός σας έχει ήπια υπογονιμότητα.
Η ενδομήτρια σπερματέγχυση είναι λιγότερο δαπανηρή από την εξωσωματική γονιμοποίηση και είναι επίσης μια λιγότερο επεμβατική διαδικασία, γι’ αυτό και συχνά συνιστάται ως το πρώτο βήμα.
Πότε πρέπει να ξεκινήσει η εξωσωματική γονιμοποίηση
Εάν πραγματοποιήσετε τρεις ή τέσσερις ανεπιτυχείς γύρους ενδομήτριας σπερματέγχυσης, ο γιατρός σας θα σας προτείνει πιθανότατα να προχωρήσετε σε εξωσωματική γονιμοποίηση.
Και σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να παραλείψετε την ενδομήτρια σπερματέγχυση και να προχωρήσετε κατευθείαν στην εξωσωματική γονιμοποίηση, εάν εσείς (ή ο σύντροφός σας) αντιμετωπίζετε μια κατάσταση όπως:
- Σοβαρή υπογονιμότητα λόγω ανδρικού παράγοντα.
- Αποφραγμένες σάλπιγγες που δεν μπορούν να διορθωθούν με χειρουργική επέμβαση.
- Πολλαπλές αποβολές.
- Ενδομητρίωση.
Η ηλικία αλλά και η επιθυμία για το μέγεθος της οικογένειας παίζουν επίσης ρόλο στη συμβουλευτική προς την κατεύθυνση της διενέργειας σε πρώτο χρόνο ενδομήτριας σπερματέγχυσης έναντι της απευθείας εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Ποια μέθοδος είναι πιο επιτυχής, η εξωσωματική γονιμοποίηση ή η ενδομήτρια σπερματέγχυση;
Να θυμάστε ότι οι θεραπείες υπογονιμότητας δεν αποτελούν εγγύηση για την απόκτηση μωρού. Αλλά αυξάνουν τις πιθανότητές σας να μείνετε έγκυος.
Και ενώ η εξωσωματική γονιμοποίηση έχει τεχνικά υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας από την ενδομήτρια σπερματέγχυση, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το ποσοστό επιτυχίας σας εξαρτάται από τις ιδιαιτερότητες του σώματός σας, οπότε δεν είναι πάντα χρήσιμο να βασίζεστε σε ανεπεξέργαστα δεδομένα και ποσοστά.
Ποσοστά επιτυχίας της ενδομήτριας σπερματέγχυσης
Με κάθε μηνιαία προσπάθεια, το μεμονωμένο ποσοστό επιτυχίας της IUI είναι 15% έως 20%. Οι γιατροί συνιστούν την πραγματοποίηση τριών έως τεσσάρων κύκλων IUI, οι οποίοι έχουν συνολικό ποσοστό επιτυχίας 40% έως 50%.
Στον γενικό πληθυσμό, το μέσο ποσοστό εγκυμοσύνης ανά μήνα είναι μόνο 1 στα 5 ζευγάρια, ή 20% ανά μήνα. Στο πλαίσιο της IUI, καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να έχουμε τα ίδια ποσοστά επιτυχίας, αλλά πολλά ζευγάρια εξακολουθούν να χρειάζεται να προχωρήσουν σε εξωσωματική γονιμοποίηση.
Ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης
Τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης εξαρτώνται από παράγοντες όπως η ηλικία σας, το ωοθηκικό απόθεμα, οι αιτίες της υπογονιμότητας, οι προηγούμενες επιτυχημένες εγκυμοσύνες κ.λπ.
Συνολικά, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να αναμένουν περίπου 50% έως 75% επιτυχία με έναν μόνο γύρο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Όταν τα επιμέρους ποσοστά επιτυχίας είναι χαμηλότερα, οι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν δύο ή τρεις γύρους εξωσωματικής γονιμοποίησης προτού υπάρξει επιτυχής εγκυμοσύνη.
Τι γίνεται αν η IUI και η IVF δεν αποδώσουν;
Υπάρχουν φορές που ούτε η ενδομήτρια σπερματέγχυση ούτε η εξωσωματική γονιμοποίηση αποδίδουν. Σε αυτή την περίπτωση, ίσως θελήσετε να εξετάσετε το ενδεχόμενο εξωσωματικής γονιμοποίησης με ωάρια δότριας.
Εάν η εξωσωματική γονιμοποίηση θεωρείται αποτυχημένη και δεν συνιστάται άλλη προσπάθεια, πολλοί ασθενείς στρέφονται στην εξωσωματική γονιμοποίηση με ωάρια δότριας. Αυτό συμβαίνει όταν μια δότρια υποβάλλεται σε εξωσωματική γονιμοποίηση για λογαριασμό της ασθενούς.
Τα ωάρια της δότριας συλλέγονται και δωρίζονται στην ασθενή για τη δημιουργία εμβρύων με τη χρήση σπέρματος του συντρόφου ή δωρητή, και στη συνέχεια τα έμβρυα μεταφέρονται στη μήτρα της ασθενούς για να κυοφορήσει και να γεννήσει.
