Η περιοδική νηστεία μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βάρους και άλλα οφέλη για την υγεία, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Δύο συγκεκριμένοι τύποι περιοδικής νηστείας συνδέθηκαν με σημαντική απώλεια βάρους και άλλα οφέλη για την υγεία.
Ο ένας, που ονομάζεται “νηστεία κάθε δεύτερη ημέρα“, αφορά την εναλλαγή μίας ημέρας που τρώμε κανονικά με μια ημέρα που δεν καταναλώνουμε πάνω από 600 θερμίδες.
Η άλλη μέθοδος, που ονομάζεται “δίαιτα 5:2” είναι παρεμφερής, αλλά περιλαμβάνει 2 ημέρες την εβδομάδα μηδενικής ή πολύ χαμηλής θερμιδικής κατανάλωσης και 5 ημέρες κανονικής διατροφής.
Λιγότερο επωφελής ήταν η διατροφή για περιορισμένο χρόνο, που αφορούσε νηστεία 12-24 ώρες την ημέρα, και η “νηστεία με μηδέν θερμίδες κάθε δεύτερη ημέρα”, όπου δεν καταναλώνεται καθόλου τροφή κάθε δεύτερη ημέρα.
“Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν τη σημασία της διαλείπουσας νηστείας, ιδιαίτερα της νηστείας κάθε δεύτερη ημέρα, σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες ως μεθόδου απώλειας βάρους που προσφέρει και άλλα οφέλη για την υγεία.
Αλλά τα άτομα πρέπει πρώτα να συμβουλευτούν τους γιατρούς τους”, αναφέρει ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, Chanthawat Patikorn, του Πανεπιστημίου Chulalongkorn στην Ταϊλάνδη.
Ωστόσο αυτές οι έρευνες δεν διήρκησαν πάνω από 3 μήνες.
Μεταξύ εκείνων που διήρκεσαν περισσότερο, η απώλεια βάρους φάνηκε να σταθεροποιείται περίπου στους 6 μήνες, είτε επειδή το σώμα προσαρμόστηκε στο διατροφικό πρότυπο είτε επειδή οι συμμετέχοντες δεν μπορούσαν να τηρήσουν τη δίαιτα.
Σύμφωνα με τον Patikorn, υπάρχει ακόμα μεγάλη έλλειψη δεδομένων για να βγει ασφαλές συμπέρασμα αν αυτές οι μέθοδοι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μακροπρόθεσμα.
«Παρατηρούμε απώλεια βάρους και βελτίωση του μεταβολικού προφίλ στους συμμετέχοντες, αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμη αν η διαλείπουσα νηστεία μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των θανάτων ή των καρδιαγγειακών επεισοδίων», λέει ο Patikorn.
Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι τα μοντέλα κατά τα οποία δεν λαμβάνεται τροφή για μεγάλα χρονικά διαστήματα θα μπορούσαν να εγκυμονούν κινδύνους για άτομα με διαβήτη που χρησιμοποιούν ινσουλίνη ή είναι επιρρεπή σε χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία).
Μόνο δύο δίαιτες, η προσαρμοσμένη νηστεία κάθε δεύτερη ημέρα και η δίαιτα 5:2, συσχετίστηκαν με απώλεια βάρους 5% ή περισσότερο του συνολικού σωματικού βάρους σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες.
Και στην περίπτωση της δίαιτας 5:2, η απώλεια βάρους διατηρήθηκε για 6 έως 12 μήνες.
Η προσαρμοσμένη νηστεία κάθε δεύτερη ημέρα συσχετίστηκε επίσης με βελτίωση σε διάστημα 2 έως 12 μηνών των παραγόντων κινδύνου καρδιακών παθήσεων, όπως η ολική χοληστερόλη, η “κακή” χοληστερόλη, τα τριγλυκερίδια και η αρτηριακή πίεση.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο στις 17 Δεκεμβρίου στο JAMA Network Open.
Σε μια ξεχωριστή τυχαιοποιημένη δοκιμή διάρκειας ενός έτους, που δημοσιεύθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2021 στο Plos One, 300 ενήλικες με παχυσαρκία υποβλήθηκαν τυχαιοποιημένα είτε σε μια δίαιτα 5:2 με οδηγίες αυτοβοήθειας, είτε στην ίδια δίαιτα συν έξι εβδομαδιαίες συνεδρίες ομαδικής υποστήριξης, είτε απλώς έλαβαν τυπικές συμβουλές σχετικά με τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα.
Η ομάδα “αυτοβοήθειας 5:2” τήρησε αρχικά τη δίαιτα, αλλά μόνο το ένα τρίτο εξακολουθούσε να την ακολουθεί μετά από 6 μήνες και μόνο το ένα πέμπτο μετά από 1 χρόνο.
Η απώλεια βάρους στους 6 μήνες και στον 1 χρόνο ήταν παρόμοια στην ομάδα αυτοβοήθειας 5:2 και στην ομάδα των τυποποιημένων συμβουλών (περίπου 4 κιλά).
Η δίαιτα 5:2 με ομαδική υποστήριξη συσχετίστηκε με μεγαλύτερη απώλεια βάρους από ό,τι η δίαιτα 5:2 με αυτοβοήθεια σε 6 εβδομάδες, αλλά δεν υπήρχε διαφορά στο 1 έτος.
Εξετάζοντας το θέμα πιο θετικά, το 18% της ομάδας αυτοβοήθειας 5:2 είχε χάσει περισσότερο από το 5% του σωματικού του βάρους μέχρι τον ένα χρόνο και οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν ευνοϊκά το σχέδιο 5:2.
Οι ερευνητές της εν λόγω μελέτης, ο καθηγητής κλινικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου Peter Hajek και οι συνεργάτες του, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι “μια σύσταση να δοκιμαστεί η μέθοδος 5:2 θα μπορούσε να παρέχεται σε μια γρήγορη συνεδρία και να είναι χρήσιμη ειδικά για τους ασθενείς που δεν είχαν επωφεληθεί κατά καιρούς από τις συνηθισμένες συμβουλές”.
